காமினி கஸ்துரி கவிதா

இன்செஸ்ட் ,ஸ்விங்கர் , குரூப், சக்கோல்ட் என அனைத்தும் கலந்து கட்டி அடிக்கும் காம கதை




டெல்லியில் பணிபுரிந்துக்கொண்டு இருந்த நான், விடுமுறையில் சென்னைக்கு சென்று இருந்தேன். அன்று…சென்னையில் வழக்கம் போல் கொளுத்தும் வெய்யில். நானோ வெய்யிலில் காய்ந்து போய் தாளமுடியாமல், ஒரு பெட்டிகடையில் ஒதுங்கி பெப்சி குடித்துக்கொண்டே தம் அடித்துக்கொண்டு இருந்த நேரம் அது. பாதி பெப்சியும் கால் வாசி சிகரெட்டும் முடித்து இருந்த நேரத்தில் தானா அந்த மோகினி என்னை கடக்க வேண்டும்? சென்னை வெய்யிலில் மக்கள் கறுத்து களிமண்ணாய் கிடக்க, அதற்கு மாறாக, மஞ்சள் நிற மோகினி ஒருத்தி Kinetic Hondaவில் பறந்துக்கொண்டு இருந்தாள். அவளுக்கு பின்னே, அவள் கட்டி இருந்த காட்டன் புடவையின் முத்தானை, ஒய்யாரமாய் பறந்துக்கொண்டு இருந்தது. கூலிங் கிலாஸ் அணிந்து இருந்ததால் , அவளது முகத்தை கூட சரியாக பார்க்க முடியவில்லை. ‘கண்டதும் காதல்’ என்று சொல்லுவார்களே! அது தான். அதே தான்! சிகரெட்டை தூக்கி எறிந்துவிட்டு, பெப்சியை வைத்துவிட்டு, கடைக்காரரிடம் பணத்தை அழுத்திவிட்டு (மீது சில்லரைக் கூட வாங்காமல்), என்னுடை பைக்கை உதைத்து கிளப்பி அவள் பிடிக்க விரைந்தேன்.






எனக்கு முன்னே சுமார் 500 மீட்டர் தூரத்தில் என் கண்களுக்கு தெரிந்தும் தெரியாமல் அவள் போய்க்கொண்டு இருந்தாள். தாறுமாறான சென்னை டிராபிக்கில் கொஞ்சம் கூட பயம் இல்லாமல், இப்படியும் அப்படியும் அவள் வண்டியை ஓட்டியதை பார்க்கும் போது நெஞ்சம் திக் திக் என்று அடித்துக்கொண்டது. நல்ல வேளையாக விநாயக கடவுள் வடிவத்தில் (ஆமாங்க அதே அளவுக்கு தொப்பை!) ஒரு டிராபிக் போலிஸ்காரர் தமது கையை காட்டி வாகனங்களை நிறுத்த, நான் அந்த மோகினியை ஒரு வழியாய் பிடிக்க முடிந்தது. பைக்கை அப்படியும் இப்படியும் நகர்த்தி, அவளுக்கு பக்கத்தில் போய் நிறுத்தினேன். பார்த்தாளா அந்த காதகி! ஊஹ¥ம்..! ஒரு முறைக்கூட திரும்பி பார்க்கவில்லை. ‘ரொம்ப தான் திமிர் பிடிச்சவள் போல..’ என்று உள்ளுக்குள் எண்ணிக்கொண்டேன். ‘ஒரு தடவையாது திரும்பி பார்க்கமாட்டாளா..!’ என்று நெஞ்சம் ஏங்கியது. ஊஹூம் ..! ‘பிளீஸ் .. பிளீஸ்.. கடவுளே! அவளை ஒரு தடவையாது என்னை திரும்பி பார்க்க வைய்யேன்..’ என்று மனதுக்குள் வேண்டாத கடவுள் இல்லை. கடவுள் என்னை கை விட்டுவிட்டார். டிராபிக் போலிஸ் உடையணிந்த விநாயக கடவுள் கையை காட்ட அவள் மீண்டும் பறக்க ஆரம்பித்தாள். ‘என்ன நெஞ்சு அழுத்தம் அவளுக்கு.. இவளை விடக்கூடாது..’ என்று உள்ளுக்குள் கங்கணம் கட்டிக்கொண்டு அவளை விரட்டினேன். மேலும் சுமார் 2 கிமீ சென்றவுடன் ஒரு வங்கியின் முன்னே தனது வண்டியை நிறுத்தி விட்டு அவள் இறங்கினாள். நானும் போய் நின்றேன். ‘பார்க்கமாட்டாளா..’ என்று மீண்டும் எனது மனம் ஏங்க அவளோ என்னை சட்டை செய்யாமல் வங்கியின் உள்ளே சென்றுவிட்டாள். நான் வெளியிலேயே காத்துக்கிடந்தேன். ‘உள்ளே போகலாம்’ என்று என் மனம் சொன்னாலும், எனக்குள் இருந்த கொஞ்ச நஞ்சம் ஈகோ என்னை தடுத்து நிறுத்தியது.

பத்து நிமிடங்களுக்கு பின்னர் அந்த மோகினி திரும்பி வந்தாள். என்னை சுத்தமாக கண்டுக்கொள்ளவில்லை. ‘இவளுக்கு ஒரு வேளை கண் தெரியாதோ..’ என்று எனக்குள் காமன் சென்ஸ் இல்லாமல் கேள்வி தோன்றியது. நான் செய்வது அறியாமல் வெய்யிலில் நின்றுக்கொண்டு இருக்க, தனது வண்டியை கிளப்பிய அவள், அலட்சியமாய் ஒரு பார்வையை என் மீது வீசிவிட்டு புறப்பட்டாள்.




அவள் கூலிங் கிளாஸ் அணிந்து இருந்ததால், அவள் என்னை பார்த்தாளா அல்லது எனக்கு பக்கத்தில் போய்க்கொண்டு இருந்த அந்த சொரி நாயைப் பார்த்தாளா என்று நிச்சையமாய் என்னால் சொல்ல முடியவில்லை! ஆனால், அவ்வளவு அலட்சியம் தெரிந்தது அவளது செய்கையில். கடுப்பாகி போன நான், ‘இவளை விடக்கூடாது.. தாம் அழகுன்னு ரொம்ப தான் ராங்கி பண்ணிக்கிறா..’ என்று நினைத்த படியே அவளை பின் தொடர்ந்தேன். வந்த வழியே அவள் மீண்டும் செல்ல, நானும் விடாமல் பின்னால் தொடர்ந்தேன். ஒரு வழியாக அண்ணா நகருக்குள் நுழைந்தாள். சற்று நேரத்திற்கெல்லாம் அவள் தனது வீட்டை அடைய, நானும் பின்னால் சென்று வண்டியை நிறுத்தினேன். நான் வெளியில் காத்துக்கிடக்க, தனது வீட்டு காம்பவுண்டுக்குள் நுழைந்த அவள் வண்டியை நிறுத்தினாள். கீழே இறங்கிய அவள் தனது வீட்டுக்குள் செல்லும் முன், தான் அணிந்து இருந்த கூலிங் கிளாஸை கழற்றி விட்டு ஒரு முறை ஒரே ஒரு முறை என்னைப் பார்த்தாள். அவளது பார்வை என் நெஞ்சில் ‘சுருக்’ என்று ஈட்டியாய் பாய, நான் நிலைக்குளைந்து போனேன். “அது இருக்கட்டும். நீ யார்? நீ எதுக்கு முன்ன பின்ன தெரியாத பெண்ணுக்கு பின்னாடி நாயா அலையரே?” என்று நீங்கள் கேட்பது கேட்கிறது. அவள் ஒன்றும் முன்னே பின்னே தெரியாத பெண் இல்லை. அவள் எனது வருங்கால மனைவி ஆவாள்.










மூன்றாண்டுகளுக்கு முன்னர் அவளை ‘லவ் பண்ணுகிறேன் பேர்வழி’ என்று நான் சுற்றாத தெருவில்லை.. கோவில் இல்லை.. அவளை சுற்றுவதை விட்டுவிட்டு.. அப்படியே நேராக நடந்து இருந்தால், உலகத்தையே ஒரு முறை நடையால் சுற்றி வந்து கின்னஸ் சாதனை படைத்து இருப்பேன் (என்று இப்போது தோன்றுகிறது.) அவளைச் சுற்றி சுற்றி வந்த கதையைத் தான் இப்போது சொல்லிக்கொண்டு இருக்கிறேன்… அவள் அந்த ஒரு ‘அம்பு’ பார்வையால் என்னைக் கட்டிப்போட்டு விட்டாள். பின்னர் தினமும் அவளது வீட்டுவாசலுக்கு அருகே காத்துக்கிடப்பதே எனது வேலையாய் போனது.

அவள் எங்கே சென்றாலும், சற்று இடைவெளி விட்டு அவளை தொர்வதே எனது வேலையாய் போனது. விடுமுறையில் அதை விட்டால் வேறு என்ன வேலை? அவள் சில சமயம் என்னை அலட்சியாமாய் ஜன்னலுக்குள் இருந்து பார்ப்பாள். பல சமயம் என்னை கண்டுக்கொள்ளாமல் இருப்பாள். அப்படியே ஒரு மாதம் ஓடியது. அப்படி காத்து கிடந்ததில் எனக்கு தெரிந்தவை… அவளது குடும்பத்தினர் அப்பா, அம்மா, மற்றும் தம்பி என்று மட்டுமே தெரிந்தது. வேறு ஒன்றும் தெரியவில்லை. அப்பா பார்க்க சுமார்.. தம்பி ஓகே.. ஆனால் அவளது அம்மா வெகு ஜோர்.. சில சமயம், ‘இந்த திமிர் பிடித்தவளை விட்டுவிட்டு பேசாமல் இவளோட அம்மாவையே சைட்டு அடிக்கலாம் போல..’ என்று கூட எனக்கு தோன்றும். பொறுத்து பொறுத்து பார்த்து பொறுமையை இழந்த நான், வேறு ரூடில் போனேன்.

“அம்மா! நான் கலியாணத்துக்கு ஒத்துக்கிறேன். ஆனா ஒரு கண்டிஷன். எனக்கு புடிச்ச பொண்ணை தான் கலியாணம் பண்ணிக்குவேன்..!” என்று நான் என்னுடைய அம்மாவிடம் கூற, அவள் ஆச்சரியம் அடைந்தாள். இருக்காதே பின்னே? கடந்த 5 வருஷமாய் (வேலையில் சேர்ந்ததில் இருந்து) அவள் என்னை நச்சரிக்காத நாளே இல்லை என்று சொல்லலாம். “டேய் நிஜமா சொல்லறியா? இல்ல என்னை வெறுப்பேத்த சொல்லறியா..?” என்று அம்மா கேட்டாள்.

“இல்லம்மா நெஜமா தான் சொல்லறேன்..” என்று நான் கூற, அம்மா பச்சென்று எனக்கு முத்தம் ஒன்று தந்தாள். “யார்டா பொண்ணு! நீ தெனம் சாயங்காலம் வெளியில கிளம்பு போதே நான் நினைச்சேன்.. நல்ல வேளை! இப்பவாச்சும் ஒத்துக்கிட்டியே…” என்று அம்மா பெருமூச்சு விட்ட படியே அப்பாவை தேடினாள்.

ஒரே மகனான எனக்கு கலியாணம் பண்ணி வைக்க காத்து இருந்தது அவளுக்கு தான் தெரியும்! இரண்டு நாட்களுக்குள் அப்பாவும் அம்மாவும் விழுந்து அடித்துக்கொண்டு ‘யார் என்ன..?’ என்று விசாரித்து விட்டு, பெண் பார்க்க ஏற்பாடு செய்தார்கள். ‘எங்கே நான் மனதை மாற்றிக்கொண்டு விடுவோனோ!’ என்று பயந்தார்கள் போலும்.

ஒரு நாள் மாலையில் பெண் பார்க்க போனோம். “வாங்க சார்.. வாங்கம்மா.. வாங்க..” என்று அவளின் அப்பா எங்களை வரவேற்றார். ஹாலில் நுழைந்ததும், “உட்காருங்க பிளீஸ்..” என்று சோபாவை காட்டிய அவர் அறிமுக படலத்தை ஆரம்பித்தார். “நான் தான் வெங்கடேசன்.. குடும்ப தலைவர்..” என்று லேசாக சிரித்துக்கொண்டே சொன்ன அவர், “இது தான் என்னுடைய ஒரே மகன். பேரு ரவி. TCSல software engineerஆ இருக்கான்..” என்று தமக்கு பக்கத்தில் இந்த அவளின் தம்பியை அறிமுகப்படுத்தினார். நான் “ஹாய்” சொன்னேன்.




எங்கே அந்த மோகினி?’ என்று நான் பார்வையால் துழாவிக்கொண்டு இருப்பதை பார்த்ததும் எனது வருங்கால மாமனார் புரிந்துக்கொண்டார், “டேய் போய் அம்மாக்கிட்ட, காமினியைக் கூட்டி வரச் சொல்லு.. சீக்கிரம்..” என்றார். ரவி உள்ளே போக, ‘ஓகோ.. ‘காமினி’யா அவளோட பேரு..!’ என்று நான் நினைத்துக்கொண்டேன். சுமார் ஐந்து நிமிடங்கள் இரண்டு நிலாக்கள் ஒரு சேர தோன்றின! காமினியை அவளது அம்மா தான் கூட்டிக்கொண்டு வந்து இருந்தாள். அம்மா – மகள் என்றே சொல்ல முடியாத அளவிற்கு, இருவரும் இருந்தனர். ஊதா நிற ஜாக்கெட், மற்றும் அதற்கு மேட்சான காட்டன் புடவையில் காமினி எளிமையாக வந்து எங்கள் எல்லாருக்கும் “வணக்கம்” என்று சொல்லிவிட்டு நின்றாள்.




ஏற்கனவே மஞ்சள் நிற அழகியான அவள், மிகைப்படாத லேசான மேக்கப் போட்டு இருந்ததால், எனது இதயத் துடிப்பு எகிறியது. அன்று வரை என்னை கொஞ்சம் கூட சட்டை செய்யாமல் இருந்த அவள், என்னைப் பார்த்து லேசாக புன்முறுவல் பூக்க, நான் கிறுக்கு பிடித்தவன் போல ஆகி, அவளையே வெறித்துப் பார்த்துக்கொண்டு இருந்தேன். பக்கத்தில் அவளுக்கு போட்டியாக, சந்தன நிற பட்டுபுடவையில் நின்ற அவளது அம்மாவையும் அவ்வப்போது சைட் அடித்துக்கொண்டு இருந்தேன்.

அழகை ரசிப்பதில் தவறென்ன இருக்க முடியும்? “இது என்னோட மனைவி, கஸ்தூரி! இது என்னோட மகள், காமினி…” என்று வெங்கடேசன் அறிமுக படுத்தினார். காமினியை வெறித்துப் பார்த்துக்கொண்டு இருந்ததால், சற்று கூச்சம் அடைந்த என் அம்மா என் தொடையில் நறுக்கென்று கிள்ள, நான் அவசர அவசரமாய் என் பார்வை அகற்றினேன்.

“என் பேரு பரசுராம்.. இது என்னோட மனைவி கமலா. இது என்னோட பையன், மதன்..” என்று எனது அப்பாவும் எங்களை அறிமுக படுத்தினார். மேலே பேச பேச, எங்கள் இரண்டு குடும்பங்களுமே வசதியிலும், வழக்கத்திலும் ஏறத்தாழ ஒரே மாதிரியாக இருந்ததால், எல்லாவற்றையும் ஒரு வழியாய் பேசி முடித்தனர்.

“எங்க பையன் லீவ்ல வந்து இருக்கான். இன்னும் 15 நாளைல திரும்ப டில்லி போயிடுவான்.. டில்லி போனதும் ‘பழைய குருடி கதவை திறடி.’ன்ற மாதிரி திரும்பவம் கல்யாணம் வேணாம் அப்படி இப்படின்னு எங்க பையன் சொன்னாலும் சொல்லுவான்.. அதனாலே சட்டுப்புட்டுன்னு இப்பவே கல்யாணத்தை முடிச்சுலாங்களா..?” என்று அம்மா கேட்டாள். ‘அப்படியா சங்கதி..?’ என்பதைப் போல காமினி புருவத்தை நெரித்து என்னை ஒரு முறை முறைத்தாள்.




‘நேற்று வரை ஏறிட்டுக்கூட பார்க்காவதள், திடீரென்று எப்படி இப்படி பல நாள் பழகியது போல உரிமைக்கொண்டு இப்படி பார்வை பார்க்கிறாள்?’ என்று எனக்கு ஆச்சரியமாய் போனது. “க்கும்..க்கும்..” என்று தனது தொண்டையை செருமிய வெங்கடேசன்,

“காமினிம்மா.. தம்பியைக் கூட்டிக்கிட்டு வீட்டை சுற்றி காட்டேன்..” என்று இங்கீதத்துடன் எங்களுக்கு தனிமையைக் கொடுக்க, காமினி எழுந்தாள். உடனே நானும் அவசர அவசரமாக எழுந்திரிக்க, “டேய் மதன்..! மெதுவாடா.. போற வேகத்தைப் பார்த்தா.. எங்களை எல்லாம் இப்பவே மறந்துடுவ போல இருக்கே..!” என்று அம்மா நையாண்டி செய்தாள்.

நான் அசடு வழிந்த படியே, மெதுவாக சென்றேன். எனக்கு பின்னே, அம்மா எழுந்து, கஸ்தூரி ஆண்டியுடன் கிச்சனுக்கு சென்றுவிட்டாள். அந்த அறை இந்த அறை என்று காட்டிக்கொண்டு வந்த காமினி, கடைசியில், “இது என்னோட ரூம்..” என்று கதவை திறந்து, எனக்காக வழிவிட்டாள்.

நான் உள்ளே செல்ல, அவளும் என் பின்னாலே வந்து கதவை அடைத்தாள். எனக்கு ‘பக்’ என்றது. மனது படபட என்று அடித்துக்கொண்டது. – diratitamil.com – ஒரு பெண்ணுடன் தனியாக ஒரு அறையில் இருப்பது அது தான் முதல் தடவை. பேச நாவே எழவில்லை. காமினியும் எதுவும் பேசாமல் இருந்தாள். சுமார் ஐந்து நிமிடங்கள் கழித்து, “வெளியே.. போகலாமா..?” என்று காமினி கேட்க எனக்கு தூக்கிவாறிப்போட்டது.

‘கடவுளே! ஒன்னுமே பேசலையே..!’ எனக்கு உறைக்க, “இல்ல.. வேண்டாம்.. வந்து.. அது வந்து.. நான் அப்படி சொல்லலை..” என்று உளறிக்கொட்டினேன். வெள்ளி காசுகளை தரையில் கொட்டியது போல, காமினி சிரித்தாள்.

“என்ன சார்! கிட்டத்திட்ட ஒரு மாசமா என் பின்னாடி ஜேம்ஸ்பாண்ட் போல பைக்கை ஓட்டிக்கிட்டு திரிஞ்சீங்க.. இப்ப என்னடான்னா பேசவே பயப்படறீங்க..” என்று காமினி கூறி விட்டு மீண்டும் சிரித்தாள். அவள் சகஜமாக பேசியது எனக்கு கொஞ்சம் தைரியத்தைக் கொடுத்தது. என்ன இருந்தாலும் ஆம்பளை ஆச்சே! “ச்சே! ச்சே! அதெல்லாம் ஒன்னுமில்லை.. தெரியாத பொண்ணாச்சே.. என்ன பேசறதுன்னு யோசிச்சேன்..” என்று சாமாளித்தேன்.

“நல்லா சாமாளிக்கறீங்க..!” என்று மீண்டும் காமினி என்னை கிண்டல் செய்தாள்.

‘இவளிடம் பேசி ஜெயிக்க முடியாது’ எனபதை அறிந்த நான், “காமினி! ஐ லவ் யூ சோ மச்..!” என்று பட்டென்று கூறிவிட்டு, எனக்கு பக்கத்தில் உட்கார்ந்து இருந்த அவளது கையை மெதுவாக பற்றினேன். காமினி ஷாக் அடித்தது போல் ‘கப்சிப்’ ஆனாள். அவளது தலை தானாக கவிழ்ந்துக்கொண்டது. என் கையில் பிடிப்பட்டு இருந்த தனது கையை எடுக்கவோ அல்லது விடுவிக்கவோ அவள் முயலவில்லை. சுமார் ஐந்து நிமிடங்கள் காமினியின் கையைப் பிடித்த படியே அமர்ந்து இருந்தேன். எதுவும் பேசவில்லை. பேசவும் அவசியம் இருக்கவில்லை. காமினியின் கை விரல்களுடன் நான் எனது விரல்களைக் கோர்க்க, அவளும் தனது விரல்களைக் கோர்த்து மெல்ல இறுக்கினாள். மெதுவாக என்னைப் பார்த்து புன்முறுவல் பூத்தாள். எனக்கு அப்படியே செத்து விடலாம் போல் இருந்தது. சொர்க்கத்தில் செத்தால் கூட சுகம் தானே! அடுத்த பத்து நாட்களுக்கு காமினியின் வீடே கதி என்று கிடந்தேன். திருமண வேலைகள் எல்லாம் தடபுடலாக நடந்துக்கொண்டு இருந்தன.










நான் பெண் பார்க்க வந்த சமயத்தில் இருந்தே ஒன்றைக் கவனித்துக்கொண்டு தான் இருந்தேன். காமினியின் குடும்பத்தினர் அனைவரும் நண்பர்கள் போலவே பேசியும் பழகியும் வந்தார்கள். குடும்பத்தில் பெரியவர்களுக்கு மதிப்பும் மரியாதையும் கொடுத்தாலும், அவர்களிடம் குறும்பும் விஷமமும் – diratitamil.com – செய்வதில் ரவியும் காமினியையும் அடித்துக்கொள்ள முடியாது. அதே போலவே, வெங்கடேசனும் அவரது மனைவி கஸ்தூரியும், தங்களது பிள்ளைகளின் மீது பாசமாகவும் அதே சமயத்தில் அவர்களுக்கு போட்டியாய் குறும்பும் செய்து வந்தனர்.

உதாரணத்திற்கு… ஒரு நாள், காமினி வெங்கடேசனின் தொப்பையை கையால் தடவிய படியே, “அப்பா இவ்வளோ பெரிய தொப்பையை வச்சுக்கிட்டு எப்படி தான் எல்லாஆஆஆ வேலையையும் செய்யறீங்களோ..! , தொப்பைய விட நீளமா வருமோ ? என்று அப்பாவியாய் கேட்பதைப் போல கேட்க “அடி வாங்க போற கழுதை..!” என்று அப்பா அவளின் காதைப் பிடித்து திருகினார்.

இன்னொரு முறை, கஸ்தூரி ஆண்டி கிச்சனில் வேலைச் செய்துக்கொண்டு இருந்தாள். நான் ஒரு நாற்காலியில் அமர்ந்து அவர்களுடன் பேசிக்கொண்டு இருந்தேன். அப்போது சத்தம் போடாமல் உள்ளே நுழைந்த ரவி, என்னைப் பேச வேண்டாம் என்பது போல சிக்னல் காட்டினான். நான் சத்தம் வராமல் சிரித்துக்கொண்டே தலையை ஆட்ட, கஸ்தூரியை நெருங்கிய ரவி, அவர்கள் பின்னால் சென்று திடீரென்று கட்டிப்பிடித்தான்.

பின்னர் இருந்த படியே கஸ்தூரி ஆண்டியின் வயிற்றை தனது இருக்கைகளாலும் இருக்கிப் பிடித்து கிள்ளினான் . அந்த விஷமத்தில் பயந்துப் போன கஸ்தூரி ஆண்டி, ‘வீல்’ என்று அலறிய படியே கீழே சரிந்தாள். கண்கள் விரிய, முகத்தில் பயம் தெரிய, எசகு பிசகாய் ஆண்டி கீழே சரிந்ததில், ஆண்டியின் மார்பு துணி விலகி, அவர்களது ஜாக்கெட்டுக்குள் துள்ளிக்கொண்டு இருந்த பருத்த பப்பாளிகளைக் காட்டியது. அது போதாது என்று ஆண்டியின் சந்தன நிற வயிறும், ஆழந்த கரிய நிற தொப்புளும் (அப்போது தான் கவனித்தேன், கஸ்தூரி ஆண்டி எப்போதும் ‘லோ-ஹிப்’ தான் என்று!) லேசாக கெண்டைக்கால் – diratitamil.com – சதையும் தெரிந்தது. அடுத்த சில நொடிகளில் சுதாரித்த ஆண்டி, நான் தூரத்தில் உட்கார்ந்து இருப்பதைப் பார்த்தாள். பின்னர் திரும்பி, அந்த சேட்டைக்கு யார் சொந்தக்காரன் என்பதையும் அறிந்துக்கொண்டாள்.

“பொறுக்கி..! விடுடா.. என்னை..! நான் எப்படி பயந்து போயிட்டேன் தெரியுமா.. தொடாதே என்னை.. ராஸ்கல்..!” என்று ரவியின் தலையில் ஆண்டி ரெண்டு அடிக்கொடுத்தாள். ரவி சத்தம் போட்டு ஊளையிட்ட படி சிரித்துக்கொண்டு இருந்தான். ஆண்டிப் போட்ட சத்தத்தில் வெங்கடேசனும் காமினியும் வந்து எட்டிப்பார்த்து என்ன நடந்து இருக்க வேண்டும் என்று ஊகித்துக்கொண்டனர். வெங்கடேசன் சிரித்துக்கொண்டே ஹாலுக்கு மீண்டும் சென்று விட, காமினி தனது அம்மாவை கிண்டல் செய்ய ஆரம்பித்தாள்.










“ஏம்மா! இப்படி எதுக்கு எடுத்தாலும் வீல் வீல்ன்னு கத்தறீங்க. அப்பா கூட ரூம்ல இருக்கும் போது ஸ்ஸ்ஸ் ஹா ஹா ன்னு கத்துற ? ” என்று சளித்துக்கொண்டாள் காமினி.

“ஏய்! காமினி! நம்ம அம்மாவோட முகத்தை பார்க்கணுமே நீ அப்போ!..” என்று ரவி இன்னும் விழுந்து விழுந்து சிரித்துக்கொண்டு இருந்தான். “ச்சீ! போடா நாயே..!” என்று கஸ்தூரி ஆண்டி, எட்டி அவனை செல்லமாக ஒரு உதை விட, அவன் ஓடிப்போனான். கஸ்தூரி ஆண்டி இன்னும் லேசாக நடுங்கிக்கொண்டு இருந்தாள்.

“எதுக்கும்மா இப்படி எல்லாத்துக்கும் பயப்படறே!” என்றாள் காமினி.

“இல்லடி.. நான் வந்து மதனோட பேசிக்கிட்டு இருந்தேனா.. அப்படியே திரும்பி வேலை செய்ஞ்சுகிட்டு இருந்தேன்.. அப்போ பின்னாடி இருந்து யாரோ கட்டிப்பிடிச்சா எப்படி இருக்கும்..? நீயா இருந்தா என்ன நினைப்ப..? அதான் நான் பயந்து கத்திட்டேன்..” என்றாள் ஆண்டி. “மதன்..! பார்த்தீங்களா எங்க – diratitamil.com – அம்மா சொன்னதை! நீங்க தான் அவங்களை அப்படி கட்டிப்பிடிச்சி இருப்பீங்களோன்னு பயந்துட்டாங்களாம்..!” என்று என் மீது காமினி பொய் கோபம் காண்பிக்க, “ஏய்! காமினி.. நீயும் எங்கிட்ட சரியா உதை வாங்க போற..” என்ற ஆண்டி, என்னைப் பார்த்து

“ஐயோ..! நீங்க தப்பா எடுத்துக்காதீங்க..அப்படி எல்லாம் ஒன்னும் நினைக்கலை…” என்று வெட்கப்பட்டுக்கொண்டே சொன்னாள். ஆண்டி ‘இல்லை’ என்று சொன்னாலும், காமினி சொன்ன மாதிரி அவள் ‘நான் தான் அப்படி செய்துவிட்டேன்’ என்று நினைத்திருந்தாள் என்பதில் சிறிது ஐயம் இல்லை.

மற்றொரு நாள்… காமினி தான் வங்கி வந்து இருந்த புது ஜீன்ஸ் பேண்டைப் போட்டு சரிப்பார்க்கிறேன் பேர்வழி என்று வீட்டில் வளைய வளைய வர, அங்கே வந்து சேர்ந்தான், ரவி. ஒன்று தெரியாதவன் போல காமினியின் பின்னால் சென்ற ரவி, காமினியின் ஒய்யார பின்புறத்தில் ஒரு உதை விட்டான்.

காமினி “ஓஓஓ..டேய் உன்ன என்ன பண்ணரேன்.. பாரு!” என்று கத்திக்கொண்டே விரட்ட, அவனோ, “ஏண்டி காமினி! நீ சாப்பிடறதெல்லாம்.. உன்னோட டிக்குக்கு மட்டும் தான் போகுதா..!??” என்று கத்திக்கொண்டே ஓடினான். அவனைப் பிடிக்க முடியாமல் போக காமினி தனது அம்மாவிடம் சென்று முறையிட்டாள்.

“அம்மா அந்த ரவி பையனைப் பாரும்மா..! எப்ப பார்த்தாலும் என் பின்னாடியே உதைக்கறான்..!” என்றாள்.

“டேய் ராஸ்கல்..! நீ நல்ல அடி வாங்க போற..” என்று ரவி சென்ற பக்கம் கத்திய ஆண்டி, “எங்கேடி செல்லம் அவன் உதைச்சான்..? இங்கேயா..?” என்று கரிசனம் காட்டுவதைப் போல காமினி யின் பின்புற மேடையை நக்கலாக வருட, காமினிக்கு தனது அம்மாவின் குறும்பு புரிந்து போனது.

“நீங்க ஒன்னும் செய்ய வேணாம்..!” என்று கத்திக்கொண்டே, காமினி தடார் தடார் என்று தரை அதிர அங்கிருந்து நடந்து வெளியேர, ஆண்டி கடகடவென்று சிரிக்க ஆரம்பித்தாள். இப்படியாக, காமினியின் குடும்பத்தினரின் லூட்டியை நான் ரசிக்காத நாளில்லை. எந்நேரமும் கூச்சலும் ரகளையும் சிரிப்புமாய் இருந்த காமினியின் குடும்பத்தினரை எனக்கு மிகவும் பிடித்து போனது.

எங்கள் விட்டில் ஒரே பிள்ளையாக வளர்ந்த நான், கூட பிறந்தவர்கள் யாருமில்லாததால் என்னவெல்லாம் ‘மிஸ்’ பண்ணிவிட்டேன், என்று கொஞ்சம் கொஞ்சமாக எனக்கு புரிந்தது. திருமண நாள் வருவதற்குள் நான் அந்த குடும்பத்தில் ஒருவனாகிப் போனேன். பத்தாவது நாள் எளிதாக கோவிலில் திருமணமும், ஒரு ஹோட்டலில் ரிசப்ஷனும் முடிந்து விட, அன்று மாலையில் நான் எனது மூட்டை முடிச்சுக்களைத் தூக்கிக்கொண்டு காமினியின் விட்டிற்கு சென்றேன்.

என்னுடைய மாமனாரும் மாமியாரும், மாஸ்டர் பெட் ரூமைக் காலி செய்துவிட்டு, காமினியின் ரூமிற்கு சென்று விட்டு இருந்தனர். மாஸ்டர் பெட் ரூம் எங்களது அறையாக மாறி விட்டு இருந்தது. கீழே ஹாலில் நான் உட்கார்ந்து இருக்க, எனது மச்சினன் ரவியும், மாமியார் கஸ்தூரியும், மாமனார் வெங்கடேசனும் என்னை விழுந்து விழுந்து கவனித்தார்கள். வீட்டிற்கு வந்து இருந்த நெருங்கிய உறவினர்களும், பெண்களும் காமினியைக் கூட்டிக்கொண்டு எங்கோ சென்று இருந்தனர். நேரம் ஆக ஆக, ஒவ்வொருவராய் கழன்று விட, இரவு சுமார் எட்டு மணிக்கு உணவு பரிமாறப்பட்டது. மிக எளிய வெஜிட்டேரியன் உணவு. நிறைய பழங்களும், ஜூஸும்! அது முடிந்த உடன், எனது மாமனாரும் மச்சானும் ஜகா வாங்கிக்கொண்டார்கள்.
மாமியார் கஸ்தூரி மட்டும் கிச்சனில் ஏதோ செய்துக்கொண்டு இருந்தார்கள். “என்ன மாப்ளே! வேற ஏதாவது வேணுமா..” என்று புன் முறுவல் பூத்த மாமியார், தனது ஈரக்கையை முந்தானையில் துடைத்த படியே வினவினார். “ம்ம்ம்.. இல்ல.. ஆண்டி… ஒன்னும் வேணாம்..” என்று அசடு வழிந்தேன். எனது மாமியார், நான் உட்கார்ந்து இருந்த டைனிங் டேபிலின் பக்கத்தில் இருந்த நாற்காலியில் உட்கார்ந்து, மேன் மாடியைப் பார்த்தார்கள். நானும் என் மாமியார் பார்த்த நோக்கில் பார்த்தேன். “அவசரப்படாதீங்க மாப்ளே! எல்லாம் இன்னும் கொஞ்ச நேரத்தில ரெடியாயிடும்..” என்று மாமியார் கிண்டலடித்தார்கள்.
எனக்கு மிகவும் வெட்கமாக போய் விட, தலையை திருப்பிக்கொண்டேன். அதற்குள் எனக்கு நெருங்கிய நண்பி ஆகிவிட்டு இருந்த கஸ்தூரி ஆண்டி, “மாப்ளே! நான் மேலே போய் பார்த்துட்டு வரேன்… அப்புறம் நீங்க.. கொஞ்சம் பார்த்து மெதுவா நடந்துக்குங்க.. அவளை பயப்படுத்திடாதீங்க..” என்று என்னை மீண்டும் கிண்டல் அடித்த படி, எழுந்து நடந்து சென்றாள். இறுக்கமாக கட்டப்பட்டு இருந்த கஸ்தூரி ஆண்டியின் சேலைக்குள் இழைந்தாடி அதிர்ந்த அவளது பின்புற கோளங்களை ரசிக்க நான் தவறவில்லை. அவை ஒன்றோடு ஏறி இறங்கும் அழகை ரசித்துக்கொண்டே உட்கார்ந்து இருந்தேன். ‘இந்த கஸ்தூரி ஆண்டியே பார்க்கிறதுக்கு புதுப்பெண்ணாட்டம் அல்லவா சீவி சிங்காரித்துக்கொண்டு இருக்கிறாள்..!’ என்ற எண்ணம் எனக்குள் ஏற்பட்டது.
பத்து நிமிடங்களுக்கு பிறகு திரும்பி வந்த ஆண்டி, “வாங்க மாப்ளே சார்! எல்லாம் ரெடி..!” என்று விஷமத்துடன் புன்னகைத்தாள். நான் எனது மாமியாரைப் பின் தொடர, மாஸ்டர் பெட் ரூமை அடைந்தோம். “உள்ள போங்க..” என்று மாமியார் சற்று தள்ளி நிற்க, நான் கதவை திறக்க முற்பட்டேன். திடீரென்று, கதவு உள்ளுக்குள் இருந்து திறந்துக்கொள்ள, “ஓஓஓஓஓஓஓஓ” என்று கூச்சல் போட்ட படி, காமினியின் உறவுக்கார பெண்கள் ஏழு எட்டு பேர் எனது கையைப் பிடித்து உள்ளே இழுத்தார்கள். ‘பக்’ என்று எனக்கு தூக்கிவாறிப்போட்டது. ஒரு வழியாய் சமாளிப்பதற்குள் ஒரே கேளியும் கிண்டலும் ஆர்ப்பாரிக்க, நான் காதைப் பொத்திக்கொண்டு, கட்டிலில் போய் உட்கார்ந்தேன். திரைப்படங்களில் காணப்படுவதைப் போல படுக்கை அலங்கரிக்கப் பட்டு இருந்தது. மல்லிகையில் நெடியும் ரோஜாப்பூக்களின் மிதமான வாசனையும், என்னை சூழ்ந்து கிண்டலத்த பெண்களின் போதையும் என்னை ஒரு கலக்கு கலக்கியது!
“ஏய்! நேரம் என்ன ஆச்சு! – diratitamil.com – எல்லாரும் எழுந்திருங்கடி.. போங்க.. எல்லாரும் வெளியே போங்க..” என்று கஸ்தூரி ஆண்டி ஒரு வழியாய் அனைவரையும் வெளி ஏற்றினாள். “இருங்க.. இதோ வந்திடுவா..” என்ற படி கண் சிமிட்டிய ஆண்டி, கதவை சாத்திக்கொண்டு போனாள். அடுத்த இரு நிமிடங்களில், கதவை சன்னமாக தட்டும் ஓசைக் கேட்டது. நான் எழும் முன், கதவை திறந்துக்கொண்டு காமினி உள்ளே வந்தாள். ஒரு கையில் வெள்ளி சொம்பை பிடித்து இருந்த அவள், திரும்பி கதவை தாளிட்டு விட்டு வந்தாள். தழைய தழைய சந்தன நிற பட்டுப்புடவையில் தலை நிறைய மல்லிகைப்பூக்களுடன் மோகினியாய் காமினி பிரசன்னமானாள். என்னருகே வந்த காமினி, சொம்பை பக்கத்தில் இருந்த டீபாயில் வைத்து விட்டு, திடுதிப்பென்று எனது காலில் விழுந்தாள். “ஏய்! என்ன இது..” என்று நான் சொல்லி முடிப்பதற்குள், காமினி எழுந்துவிட்டாள். “ஒன்னுமில்லை.. அம்மா தான் கால்ல விழ சொன்னாங்க.. மத்தப்படி ஒன்னுமில்ல..” என்றவள், “இந்தாங்க இத நீங்க குடிக்கனும்மாம்.. எல்லாத்தையும் குடிச்சிடிடாதீங்க.. எனக்கு கொஞ்சம் மிச்சம் வக்கனுமாம்..” என்றாள். “அது சரி.. இதெல்லாம் யார் சொல்லிக்கொடுத்தது..?” என்று கேட்டேன். “வேற யாரு! எங்க அம்மா தான்..” “ஓகோ! அப்புறம் என்னவெல்லாம் உங்க அம்மா சொல்லிக்கொடுத்தாங்க..” என்று விஷமத்துடன் நான் கேட்க, “ச்சீ!” என்று முகம் பொத்தியவள் கட்டிலில் கவிழ்ந்து விழுந்தாள்.
‘மிகவும் வசதியாக போய்விட்டது’ என்று எண்ணிய நான் அவளுக்கு அருகிலேயே படர்ந்தேன். ஜாக்கெட்டு மறைக்காமல் பால் போல தெரிந்த காமினியின் முதுகை நான் வருட, காமினியின் கழுத்தில் இருந்த பூனை முடிகள் எழுந்துக்கொண்டன. நான் அவளது முதகை தடவிக்கொடுத்த படியே, என் பக்கம் நோக்கி அவளைத் திருப்ப, காமினி மெதுவாக மல்லார்ந்து படுத்தாள். காமினியின் முகத்தில் இருந்து சில செண்டிமீட்டர்கள் தூரத்தில் என் முகம் இருக்க, நான் அவளது அழகை ரசித்தேன். நான் அவளைக் கண்கொட்டாமல் பார்க்க, அவளும் ‘டபக் டபக்’ என்று இமைகள் துடிக்க என்னை பார்த்துக்கொண்டு இருந்தாள்.
“என்ன பார்க்கறீங்க..ம்ம்ம்?” என்றாள்.
“ஏய்! நீ ரொம்ப அழகு..!” என்றேன்.
மெதுவாக புன்முறுவல் பூத்த அவள் எனது முகவாய் மற்றும் தாடையை வருடினாள். நான் அவள் மீது கவிழ்ந்து அவளது இதழ்களின் மேலே எனது இதழைப் பதிக்க, காமினி ஆவலுடன் எனது கழுத்தை சற்றி தனது கைப் போட்டுக்கொண்டு, பதிலுக்கு சுவைக்க ஆரம்பித்தாள். அதற்கு பிறகு, நடந்தவை எல்லாம் கனவைப் போல இருந்தது. எப்போது பிறந்த மேனியானோம்.. என்ன செய்தோம் என்றெல்லாம் சரியாக நினைவில் இல்லை. ஆனால் ஒன்று மட்டும் நினைவில் இருந்தது. முதல் இரவு அன்று என் சுண்ணியை அவள் புண்டைக்குள் நுழைக்க முடியவில்லை. மேலும் முயன்றதில் வலிக்கிறது என்றாள். அதனால் அதை கை விட்டேன்.

அன்று இரவு, காமினி தான் எனது சுண்ணியை உருவி விட்டு , கஞ்சியை வடித்தாள். மறு நாள் எங்களது அறையின் கதவு திறந்ததும், அதற்காகவே காத்துக்கிடந்ததைப் போல, பெண்கள் பட்டாளாம் காமினியைச் சூழ்ந்துக்கொண்டது. அவளை அந்த கூட்டம் அப்படியே அலேக்காக கடத்திக்கொண்டு போனது. நல்ல வேலை நான் தப்பித்தேன். எனது மாமனாரையும் ரவியையும் காணவில்லை.
நான் குளித்து முடித்து ரெடி ஆகி கீழே சென்ற போது, மாமியார் தான் காலை உணவை பரிமாற தொடங்கினார். “நீங்க சாப்பிட ஆரம்பிங்க.. காமினி இப்போ வந்திடுவா..” என்ற என் மாமியார், சுற்றும் முற்றும் பார்த்துவிட்டு, “என்ன சக்ஸஸா?” என்று கிசுகிசுப்பாய் கேட்டார்கள்.
பெண்களின் பரபரப்பை என்வென்பது! ‘இல்லை’ என்பதைப் போல நான் உதட்டைப் பிதுக்கி, தலையை அசைக்க, கஸ்தூரி ஆண்டியின் முகத்தில் சிறிது இரக்கம் தோன்றியது. உடனேயே அதனை தனது புன்சிரிப்பால் மறைந்த ஆண்டி, “எல்லாம் போக போக சரியாயிடும்..” என்று கிசுகிசுப்பாய் சொல்லிவிட்டு, காமினியைக் கூப்பிட சென்றாள். அடுத்த மூன்று நாட்களும் அதே கதைதான். மூன்றாம் நாள் எங்களை கூப்பிட்டுக்கொண்டு போக அம்மாவும் அப்பாவும் வந்து இருந்தார்கள். மணி கணக்காக பேகிங் செய்த காமினி ஒரு வழியாய் கண்ணீரும் கம்பளையுமாக அவர்களது வீட்டில் இருந்து கிளம்பினாள். அடுத்த நாளே காமினியை அவர்களது வீட்டில் கொண்டு போய் விட்டு விட்டு, டில்லி கிளம்ப நான் ஏற்பாடு செய்தேன். மேலும் இரண்டு நாட்கள் சென்ற பின்னர் நாங்கள் டில்லிக்கு பயணம் ஆனோம். டில்லி விமானநிலையத்தை விட்டு நாங்கள் வெளியே வந்த போது, எனது சகா ராஜேஷும் அவனது மனைவி பினுவும் எங்களை வரவேற்றார்கள்.
“ஹல்லோ மதன்! ஹௌ ஆர் யூ மேன்..!! என்று ராஜேஷ் என்னைக் கட்டிக்கொண்டான்.
பின்னர், “ஹல்லோ மேடம்.. வாழ்த்துக்கள்.. ஐ யாம் ராஜேஷ்..!” என்று தன்னைத்தானே ராஜேஷ் என் மனைவியிடம் அறிமுகப்படுத்திக்கொண்டான்.
காமினி “ஹாய்..” என்றாள்.
“ஹோ பாய்! மதன்! யூ டிஸப்பாயிண்டட் மீ..! இப்படி திடீருன்னு கல்யாணம் பண்ணிகிட்டு வந்துட்டியே..! நான் வேறு பிளான்ஸ் இல்ல போட்டு வச்சிருந்தேன்.. ஏமாத்திட்டியே..!” என்று கிண்டல் அடித்த படி பினு என்னை மெல்ல அணைத்து கன்னத்தில் லேசாக முத்தமிட்டாள்.
பின்னர், “ஹல்லோ! காமினி! ஐ ஆம் பினித்தா.. பினுன்னு என்னை கூப்பிடுவாங்க.. கன்கிராட்ஸ்.. வாவ்.. யூ ஆர் சோ பியுட்டிபுல்..” என்று காமினி யை இறுக்கி கட்டிக்கொண்டாள்.
பின்னர் பினு, “மேன்! இப்ப புரியுது! நீ எதுக்கு இப்படி திடீருன்னு கல்யாணம் பண்ணிக்கிட்டேன்னு.. இப்படி ஒரு அழகிய யார் மிஸ் பண்ணுவா..!” என்று உண்மையாகவே காமினியைப் புகழந்தாள். அதற்காக பினு அழகி இல்லை என்று ஆகிவிட்டாது.
காமினி ‘தாஜ் மஹால்’ என்றால், பினு ‘நயகரா நீர்வீழ்ச்சி’யைப் போல! பேசிக்கொண்டே நாங்கள் ராஜேஷின் காரை அடைந்தோம். எங்களுக்கு திருமணம் திடுதிப்பென்று ஆனதால், ராஜேஷிடம் தான் வீடு பார்க்க சொல்லி வைத்து இருந்தேன்.
“மதன்! உங்களுக்கு வீடு பார்த்தாச்சு! ஜனக் புரியில் தான். வீடு செட் பண்ணற வரைக்கும் நீங்க ரெண்டு பேரும் எங்களோட தான் தங்கறீங்க.. ஓகே!” என்ற படி ராஜேஷ் காரை செலுத்தினான்.
“இல்ல.. ராஜேஷ்.. உங்களுக்கு ஏன் சிரமம்..” என்று நான் சொல்லிக்கொண்டு இருக்கும் போதே, “கமான் மதன்.. டோன்ட் பீ ஸ்டுப்பிட்..!” என்று பினு முற்றுப்புள்ளி வைத்தாள்.

ராஜேஷின் விட்டில் நாங்கள் நான்கு நாட்கள் தங்கி இருந்தோம். காமினியின் கன்னித்திரையை துளைக்க நான் படாத பாடு பட்டேன். ஆனால் ஒன்றும் பயன் அளிக்கவில்லை. போத குறைக்கு, அந்த பினு வேறு நைட்டி, ஷார்ட்ஸ் என்று அணிந்துக்கொண்டு, வீட்டில் வளையவளைய வந்து என் வெறுப்பைக் கிளப்பிக்கொண்டு இருந்தாள். அது போதாது என்று, ராஜேஷும் பினுவும் இரவில் அடிக்கு லூட்டி.. அதாவது – diratitamil.com – கட்டில் சத்தமும்.. முக்கலும் முனகலும் தாங்க முடியவில்லை.
ஐந்தாம் நாள் எங்களது வீட்டை ஒரு வழியாக செட் பண்ணிக்கொண்டு நகர்ந்தோம். நேரம் கிடைத்த போதெல்லாம், நான் முயல, காமினி ‘வலிக்கிறது’ என்று என்னைத் தள்ளிவிடுவது வழக்கமாக போனது. எனக்கு சிறிது சிறிதாக எரிச்சல் வர ஆரம்பித்தது. ஒரு நாள் மிகவும் கடுப்பாகி போய் விட, கஸ்தூரி ஆண்டிக்கு போன் செய்து ‘காமினி ஒத்துழைக்கிறதே இல்லை..’ என்று புகார் கூறினேன்.
அதற்கு பின்னர் ஆண்டி காமினியிடம் நீண்ட நேரம் பேசிக்கொண்டு இருந்தாள். காமினியும் முகத்தை தூக்கி வைத்துக்கொண்டு இருந்தாள். மேலும் இரண்டு நாட்கள் ஓடின. வழக்கம் போல அன்று, நானும் காமினியும் படுக்கை உருண்டுக்கொண்டு இருந்தோம். ஒத்தாசைக்கு ஆலிவ் ஆயிலை தடவிக்கொண்டு, மெல்ல மெல்ல இருவரும் முயற்சித்தோம்.
“மதன்.. மதன்.. மெதுவா..ஸ்ஸ்ஸ்.. வலிக்குது… பிளீஸ்.. அப்படியே இரு.. ம்ம்ம்..ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்.. அப்பாஆஆஆ.. மெதுவா.. ம்ம்ம்ம்ம்.. மெதுவா.. ஆஆவ்வ்வ்வ்வ்வ்வ்வ்..” என்று காமினி வழக்கம் போல அனத்திக்கொண்டு இருந்தாள். நானும் எப்போதும் போல மெதுவாக உள்ளே தள்ளிய படியே இருந்தேன். காமினிக்கு உள்ளே இருக்கிறோமா அல்லது வழக்கம் போல, வழுக்கிக்கொண்டு வெளியே வந்து விட்டோமா என்று நான் பார்க்க, நான் ஆச்சரியம் அடைந்தேன். சூடாக நான் உணர்ந்தது அவளது தொடை இடுக்கு அல்ல! காமினியின் இன்பச்சுரங்கம் தான்! காமினி அரைக்கண் மூடிய படி கிடந்தாள்.

“ஏய் காமினி! நான் உள்ளேயா இருக்கேன்..?” என்று கேட்டேன். அரைக்கண் மூடிக்கிடந்தவள், “ம்ம்ம்.. ஆமா.. என் மேலே அப்படியே படுத்துக்கோ..!” என்று என்னை இழுத்துப் பிடித்துக்கொண்டாள். சிறிது நேரம் அவள் மீது கிடந்து விட்டு, காமினியின் அடிவாரத்தில் நான் அசைய ஆரம்பித்தேன். காமினியும் என் கழுத்தைக் கட்டிக்கொண்டு, தனது இடுப்பை தூக்கி தூக்கி காட்டினாள். வெகு விரைவில் இருவரும் ஒருவித தாளத்தில் செட்டில் ஆனோம். ஓரிரு நிமிடங்களுக்கு பிறகு “ஆஆஆஆஆஆஆஆ..” என்று கத்திக்கொண்டே காமினியின் மதன பீடத்தில் முதன்முறையாக நான் பால் அபிஷேகம் செய்தேன். காமினியும் தன் பங்கிற்கு எனது முதுகில் தனது நீண்ட நகங்களால் பிராண்டி வைத்து இருந்தாள். இப்படி மெதுவாக தொடங்கிய எங்களது காமகளியாட்டம் நாள்கள் செல்ல செல்ல படிப்படியாய் கியர் மாறி எங்கோ சென்றுவிட்டது.

ஆறு ஏழு மாதங்களுக்குள் நானும் காமினியும் ஒருவரை ஒருவர் போட்டிப் போட்டுக்கொண்டு ஓழ்ப்பதில் தேர்ச்சி அடைந்து இருந்தோம். அதே சமயத்தில் தான், ராஜேஷை மும்பைக்கு மாற்றல் செய்தனர். ராஜேஷும் பினுவும் மும்பைக்கு சென்று விட, எங்களுக்கு நெருங்கிய நண்பர்கள் யாருமில்லாமல் போயினர்.

நாள்கள் வாரங்கள் ஆயின. வாரங்கள் மாதங்கள் ஆயின. “என்ன மாப்ளே! விஷேஷம் ஏதாச்சும் உண்டா..?” என்று கஸ்தூரி ஆண்டி போன் செய்யும் போதெல்லாம் கேட்பாள். “ஊஹூம்! இப்ப ஒன்னும் கிடையாது..” என்று சிரித்துக்கொண்டே நானும் பதில் சொல்லி வைப்பேன்.
“எல்லாம் ‘சரி’யா நடக்குதில்லை..?” என்று மேலும் கேட்பாள். “எல்லாம் ‘ரொம்ப சரி’யா நடக்குது ..” என்று நானும் சொல்லி வைப்பேன். ஒரு நாள் நான் ஆபிஸில் இருந்து வீட்டுக்கு வந்த போது, “மதன்! அம்மா போன் பண்ணி இருந்தாங்க.. ரவிக்கு பெண் பார்த்து முடிச்சிட்டாங்களாம். அடுத்த மாதம் கல்யாணம் வச்சிக்கலாமின்னு இருக்காங்களாம்.. உங்களுக்கு லீவ் கிடைக்குமா? கிடைக்குமின்னா போன் பண்ண சொன்னாங்க..” என்றாள் காமினி.
“என்னது..! ரவிக்கு கல்யாணமா? உங்கம்மாவுக்கு என்ன பைத்தியாமா பிடிச்சு இருக்கு..? அவன் இன்னும் ஸ்கூல் பையன் போல விளையாடிக்கிட்டு இருக்கான்.. அவனுக்கு இந்த விளையாட்டெல்லாம் எப்படி தெரியும்..” என்று எட்டி நான் காமினியின் இடையைப் பிடித்து என்னிடம் இழுத்தேன். “ஐய்யோ! என்ன இது! விடுங்க.. ஆபிஸ்ல இருந்து வந்ததும் வராரததுமா..! மேலே எல்லாம் ஒரே வியர்வை நாத்தம் வேற..! உங்களுக்கு ஆபிஸ்ல இதே நினைப்பு தானா அல்லது வேலையும் பார்ப்பீங்களா..?ம்ம்ம்ம்..” என்று காமினி முனகினாள். அவளது நைட்டியை விளக்கி, அவளது பெருத்த முலைக்காம்பை நான் என் முன்னம் பற்களால் கடித்துக்கொண்டு இருந்தேன். ஒரு கையால் அவளது நைட்டியை கீழே இறக்க, காமினி அம்மணம் ஆனாள். அவளது வயிற்றை வருடியே படியே நான் மழமழ என்று மழிக்கப்பட்டு இருந்த அவளது புண்டையை தடவ, “ம்ம்ம்ம்ம்..” என்ற படி காமினி தனது கால்களை லேசாக அகட்டினாள். அவள் பதிலுக்கு எனது சட்டை மற்றும் பேண்டை உருவினாள். இரண்டு நிமிடங்களில் இருவரும் ஹாலிலேயே அம்மணம் ஆனோம். ஐந்தரை அடி உயரத்தில், அகன்ற கண்கள், சிரித்தால் குழி விழும் புசுபுசு கன்னங்கள், அழகிய கழுத்து, 34 D சைசில் திமிறும் பப்பாளி முலைகள், சற்றே பூசி மொழிகிய வயிறு, 38 இன்சு பின்புற மேடுகள், அதன் மீது தவழ்ந்து விழும் கூந்தல், அதற்கும் கீழே நெடிய உருண்ட வழவழ தொடைகள் என்று காமினி எப்போதும் ஒரு தினுசாகவே இருப்பாள். வெண்கலத்தில் வார்த்து, வெண்ணையால் பூசி மொழுகிய பழங்கால கோவில் சிற்பாமாய்! என் காது மடலைக் கடித்த படி, எனது சுண்ணியை காமினி உருவி விட்டுக்கொண்டு இருந்தாள்

“என்ன சார்! இன்னைக்கு ரொம்ப மூட்ல இருக்கீங்க போல இருக்குது..! எவளைப் பார்த்துட்டு இப்ப எங்கிட்ட ‘இத’ ஆட்ட வந்து இருக்கீங்க..” என்று காமினி எனது உருட்டுக்கட்டையைப் பிதுக்கி, அதன் ரோஸ் நிற தலையை தனது மிருதுவான விரல் நுனியால் வட்டம் போட்டாள்.
“ம்ம்ம்.. வழியில ஒரு செம பார்டிய பார்த்தேன்.. அதான்…! அது சரி.. நீ எவனைப் பார்த்துட்டு இப்படி ஜொல்லு விட்டே.. கீழே எல்லாம் பயங்கரமா லீக் ஆகுது..” என்று காமினியின் புண்டைக்குள் பீடத்திற்குள் விரலை விட்டு குடைந்தேன்.
“ஓ! அதுவா.. பாத் ரூம்ல பைப் லீக் ஆவுதுன்னு ஒரு ப்ளம்ரை வரச்சொன்னேன். அவன் வந்தான்.. பாத் ரூம் லீக்கை சரி செய்ஞ்சுட்டு போனான்.. ஆனா அவனைப் பார்த்ததிலிருந்தே ‘இங்க’ லீக் ஆக ஆரம்பிச்சுடிச்சு…” என்று சிரித்துக்கொண்டே காமினி வேகவேகமாக எனது சுண்ணியை உருவினாள். “ஏன்! அவனை இந்த லீக்கையும் அடைச்சு போக சொல்ல வேண்டியது தானே..” “ஓஓ.. சொன்னேனே..” “அப்படியா சேதி.. அவன் எங்க ரிப்பேர் பண்ணினானுன்னு காட்டுப்பார்ப்போம்..” என்று காமினியைத் தள்ளிக்கொண்டு பாத் ரூம் சென்றேன். உள்ளே சென்றதும், ஷவரைத் திறந்து விட்டு இருவரும் நனைந்தோம். வாளிப்பான காமினியின் உடம்பின் மீது தண்ணீர் துளிகள் பட்டு தெரிக்க, அவளைக் கட்டி அனைத்து உரசினேன். என் மீது சற்று நேரம் உரசிக்கொண்டு இருந்த அவள், “இவரு எதுக்கு இப்படி ஆட்டம் போடறாரு..?” என்று கேட்ட படியே, என் முன்னால் அமர்ந்து, எனது சுண்ணியை பிடித்து வாயில் விட்டு ஊம்ப ஆரம்பித்தாள்.
சில வினாடிகளுக்கு பிறகு, அதன் நுனியில் தனது நாவால் விளையாடினாள். “அவன் ஒன்னோட லீக்கை அடைக்கிறதுக்கு பதிலா நீ தான் அவனை லீக் பண்ண வச்சிருப்ப போல தெரியுது..”
“ஆமாம்.. அவன் – diratitamil.com – பார்க்கிறதுக்கு உங்க தம்பி மாதிரியே இருந்தானா.. அதனாலே போனா போவுதுன்னு நான் அவனை லீக் பண்ண வச்சிட்டேன்..” என்று காமினி சிரித்தாள்.
“அடிப்பாவி சண்டாளி..! ஊர் மேஞ்சது மட்டுமில்லாமே.. சொந்த புருஷக்கிட்டேயே கதை அளக்கிறையா..? உன்னை என்ன பண்ணரேன் பாரு.. இது லீக் ஆவறதனலே தானே.. நீ இப்படி அலையறே.. அதை முழுசும் நிறுத்தரேன்..” என்று நான் காமினியைக் கீழே தள்ளி அவளது பெருத்த தொடைகளுக்கு இடையில் முகம் பதித்தேன்..
“ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்…ஹாஆஆஆஆ..ம்ம்ம்ம்..” என்று காமினி தனது இடுப்பை மெதுவாக தூக்கி தூக்கி வட்டமிடுவதைப் போல எனது முகத்தில் தேய்த்தாள். பெருத்து பிளந்துக்கிடந்த காமினியின் அந்தரங்கத்தைப் பிளந்து, சிவந்த அவளது சங்குப்பூ கிளிட்டை நாவால் நான் துவசம் செய்தேன்.
“ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்.. ஆஆஆஆ… டேய்! பொறுக்கி..!! எவளைப் பார்த்துட்டுடா.. இப்படி இந்த நக்கு நக்கறே..ம்ம்ம்ம்..” என்று காமினி எனது தலை முடியைப் பிடித்து இழுத்தாள்.

“ம்ம்ம்ம்.. அதான் சொன்னேன் இல்ல.. ஒரு செம பார்ட்டின்னு… பார்க்கிறதுக்கு உங்க அம்மா மாதிரி இருந்தா.. அதான் உடனே நட்டுக்கிச்சு..” என்ற படி நான் காமினியின் புண்டை நீளத்திற்கும் மேலும் கீழுமாய் நக்கினேன். காமினியின் அந்தரங்கம் மதன நீரை பெருவாரியாக சுரந்துக்கொண்டு இருந்தது.
“ஸ்ஸ்ஸ்…ம்ம்ம்ம்.. நான் நினைச்சேன்.. உனக்கு ஆண்டின்னா வீக்னஸ் தான்..! அதுவும் எங்க அம்மான்னா ஏண்டா இப்படி அலையறே! ச்சீ! உனக்கே வெட்கமா இல்ல..? அதுவும் எங்கிட்டேயே சொல்லறீயே..த்தூ..!” என் நாக்கும் விரலும் காமினியின் அந்தரங்கத்தை சின்னாப்பின்னா படுத்தின. காமினியால் தாங்கமுடியவில்லை.

“ம்ம்ம்ம்… மதன் எனக்கு தாங்கல… சீக்கிரமா உள்ள விடுடா..” என்று கெஞ்சினாள்.
“இருடி.. வரேன்..” என்று காமினியின் தொடைகளை விரித்து, அதன் நடுவில் மண்டியிட்டு அமர்ந்தேன். சிவந்த காமினியின் புண்டையை விரித்து, அதன் வாசலில் எனது சுண்ணியை சொருகினேன் . கண்களை மூடிக்கொண்டே, அந்த சூடான வெல்வெட் புண்டைக்குள் நான் எனது ஆயுதத்தை இறக்க, கஸ்தூரி ஆண்டி தான் எனது மனக்கண்ணில் தோன்றினாள்.
அவளைக் கற்பனை செய்துக்கொண்டே, நான் எனது ஆயுதத்தை மெதுவாக வெளியே இழுத்து, ஆழமாய் குத்தத்தொடங்கினேன். “அ..அ..அ…ஆஆங்.. அ..அ..அ…ஆஆங்.. அ..அ..அ…ஆஆங்.. அ..அ..அ..ஆங்..” என்று எனது ஒவ்வொரு ஆழ குத்துக்கும் ஏற்ப காமினி அரற்றிக்கொண்டு இருந்தாள். நான் அவளது அம்மாவை நினைத்துக்கொண்டு காமினியை ஓப்பது அவளுக்கு நன்றாகவே தெரியும்.
கஸ்தூரி ஆண்டியை நினைத்தாலே எனக்குள் ஒரு வித புதிய பலம் உண்டாகி விடும். அதனால், காமினியும் சக்கையாக ஓழ் வாங்குவாள். அது அவளுக்கு பிடிக்கும். சில சமயங்களில் அவளும் யாரையாவது நினைத்துக்கொண்டே என்னிடம் ஓழ் வாங்குகிறாள் என்று எனக்கு தெரியும். கற்பனையால் சுகம் கூடுவதில் தவறு ஒன்றுமில்லை என்று நாங்கள் ஏற்கனவே மனமொத்து முடிவு செய்திருந்தோம்.
“என்ன மாப்ளே! ரொம்ப டையர்டா இருக்கீங்க போல தெரியுது..” என்று காமினி தனது அம்மாவைப் போல பேசி என்னை உசுப்பேத்தினாள்.
“இல்ல ஆண்டி..! உங்க புண்டைய மெதுவா ஆழமா தூர் வாரலாமின்னு தான்..” என்று கூறிக்கொண்டே, பலம் கொண்ட மட்டிலும் காமினியின் புண்டைக்குள் எனது சுண்ணியைப் பாய்ச்சினேன். “ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்..ஆஆஆஆஆஆஆஆஆஆஆஆவ்..” என்று காமினி வீரிட்டாள். தொடர்ந்து அவளது கால்களை எனது தோள் மீது தூக்கிப்போட்டுக்கொண்டு, நான் காமினியின் புண்டைக்குள் ‘நங்.. நங்’ என்று குத்த ஆரம்பித்தேன். வில் போல வளைந்து இருந்தாலும், காமினி தன்னால் முடிந்த மட்டில், தனது இடுப்பைத் தூக்கி தூக்கி எனக்கு எதிர் தாக்குதல் நடத்தினாள்.
“ம்ம்ம்ம்ம்.. என்னங்க..என்னங்க்..ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்ஸ். என்னங்க…ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்..” என்று அவள் தொடர்ச்சியாக கதற ஆரம்பித்ததும், அவளுக்கு உச்சம் வருகிறது என்று அறிந்துக்கொண்டேன்.
“ம்ம்ம்ம்… காமினீஈஈஈஈஈஈஈஈஈஈஈ..- diratitamil.com – ம்ம்ம்.. கஸ்தூரி..ஈஈஈஈஈ..” என்று முனகிக்கொண்டே நான் சடார் சடார் என்று காமினியின் புண்டையை பிளந்தேன். ஷவரில் இருந்து கொட்டிக்கொண்டு இருந்த தண்ணீர் துளிகள் எங்கள் மீது பட்டு ஆவியாக போய்க்கொண்டு இருந்தன. “ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்..ஆஆஆஆஆஆஆஆஆஆஆஆஆஆஆ..” என்று வீரிட்ட காமினி, இருக்கைகளாலும் எனது இடுப்பை பற்றிக்கொண்டு, இன்னும் வேகவேகமாக என்னை குத்த வைத்தாள். சில வினாடிகளில், சூடாக நுரைத்து குழைந்த காமினியின் புண்டைக்குள் எனது விந்தைப் பீய்ச்சி அடித்தேன். அப்படியே படுத்துக்கிடந்த நாங்கள் மெதுவாக எழுந்து குளித்து விட்டு ஹாலுக்கு வந்தோம். “நீங்க அம்மாவுக்கு போன் பண்ணி சொல்லிடுங்க.. நான் சமைக்க போறேன்..”
” என்னது சமைய போறியா ? இன்னும் வயசுக்கு வராத பொண்ணையா இவ்ளோ நேரம் ஓத்து கிட்டு இருந்தேன் ? ‘
” போடா லூசு புண்டா மகனே ! சமைக்க சமைக்க ” என்றாள்.
நான் மாமியார் வீட்டுக்கு போன் செய்தேன்.
“ஹலோ!” ஆண்டியின் குரல் கேட்டது.
“ஹலோ ஆண்டி! நான் மதன். எப்படி இருக்கீங்க!”
“நாங்க எல்லாரும் ரொம்ப நல்லா இருக்கோம்.. நீங்க ரெண்டு பேரும் எப்படி இருக்கீங்க..?”
“நாங்க நல்லா தான் இருக்கோம்.. இப்பதான் காமினி சொன்னா.. ரவிக்கு கல்யாணம் பிக்ஸ் பண்ணிட்டீங்களாமே..!” “ஐயோ! அப்படி எல்லாம் இல்ல மாப்ளே! நீங்க இல்லாம நாங்க எப்படி பிக்ஸ் பண்ணுவோம். ஒரு நல்ல வரன் வந்து இருக்கு.. எங்களுக்கு பிடிச்சு இருக்கு.. அதான் நீங்க ரெண்டு பேரும் வந்தா பிக்ஸ் பண்ணிட்டு, உடனே கல்யாணம் வச்சிடலாமின்னு யோசனை.. உங்களால அடுத்த மாசம் வரமுடியாமின்ன சொல்லுங்க..”
“அடுத்த மாசம் – diratitamil.com – கொஞ்ச டைட் ஆண்டி..! அதுக்கு அடுத்த மாசம் கண்டிப்பா வரமுடியும்.. உங்களுக்கு பிடிச்சு இருந்தா பிக்ஸ் பண்ணிடுங்க.. எங்களுக்காக வெயிட் பண்ண வேண்டாம். நாங்க நேர நிச்சயத்துக்கும் கல்யாணத்துக்கும் வந்திடரோம்..”
“அப்படி சொல்லறீங்களா நீங்க.. சரிங்க மாப்ளே! நான் இவர் கிட்டே சொல்லறேன்..அப்பறம் என்ன விசேஷம்..?”
“வேற ஒன்னுமில்லை..ஆண்டி..!”
“ம்ம்ம்.. எல்லாம் ஒழுங்கா நடக்குதில்ல..?”
“ஆங்.. அதுவா இப்ப கூடம் பாத் ரூம்ல ஒரு தடவை ‘ஒழுங்கா’ நடந்துது..” என்று கிசுகிசுப்பாய் சொன்னேன்.
பக்கத்தில் இருந்து யாரோ எனது காதை திருகினார்கள். காமினி தான் எனது பக்கத்தில் நின்றுக்கொண்டு காதை திருகிக்கொண்டு இருந்தாள். “ஐயோ! ச்சீ.. நான் போனை வைக்கிறேன் மாப்ளே!” என்று எனது மாமியார் போனை அவசர அவசரமாய் துண்டித்தாள்.

“டேய்! உனக்கு கொஞ்சம் கூட விவெஸ்தையே கிடையாதா..? இதை எல்லாம் போய் எங்க அம்மா கிட்ட சொல்லிக்கிட்டு இருக்கிற..” என்று காமினி அதட்டினாள்.
“காதை விடுடி..! அவங்க கேட்டாங்க.. நான் சொன்னேன்! அவங்க எதுக்கு கேட்டாங்களாம்..?” என்று நான் காமினியை மடக்கினேன்.
“ஐயோ! கர்மம் கர்மம். வந்து சேர்ந்து இருக்குதே ரெண்டும்..” என்று தலையில் அடித்துக்கொண்ட படி காமினி சமையல் அறைக்குள் ஓடினாள்.
ஒரு வாரம் சென்று இருக்கும் என்று நினைக்கிறேன். அன்று வெள்ளிக்கிழமை. PVRல் படம் ஒன்றைப் பார்த்து விட்டு வரும் போது நேரம் இரவு 1100ஐத் தாண்டி இருந்தது. நேரே வந்து கட்டிலில் விழுந்தோம். நானும் காமினியும் களைப்பு அடைந்து இருந்ததால், சடுதியில் தூக்கிப்போனோம்.
“ஆஆஆ.. ஐயோ! மதன்..! எனக்கு பயங்கரமா வயிறு வலிக்குத்து..! என்னாலே தாங்க முடியலை..ஆஆஆ!” என்று காமினியின் குரல் கேட்க நான் விருட்டென்று எழுந்து உட்கார்ந்தேன். இங்கும் அங்கும் தடவி விளக்கை போட்டுப் பார்த்தால் நேரம் காலை நான்கை நெருங்கிக்கொண்டு இருந்தது. காமினியின் முகமெல்லாம் சிவந்து வேர்த்து இருக்க, வேதனையில் துடித்துக்கொண்டு இருந்தாள்.
“ஹேய்! காமினி என்னாச்சு..? என்ன செய்யுது உனக்கு..?ம்ம்ம்..?” என்று நான் பதறினேன். “தெரியலைங்க.. என்னாலே தாங்க முடியலை..ஐயோ.. அம்மா..” என்று அவள் அழ ஆரம்பிக்க, விஷயம் சீரியஸ் என்று நான் தெரிந்துக்கொண்டேன். “சரி எழுந்திரி.. ஹாஸ்பிட்டல் போகலாம்..” என்று அவளை எழுப்பி உட்கார வைத்தேன்.
அவள் உட்காரும் நிலையிலேயே இல்லை. அவளை விட்டு விட்டு, நான் அரக்கபரக்க ஒரு பேண்டையும் சட்டையும் மாட்டிக்கொண்டு, கார் சாவியை எடுத்துக்கொண்டு விரைந்தேன். காரை வாசலில் நிறுத்தி விட்டு, அதன் கதவை திறந்து விட்டேன். பின்னர் மீண்டும் வீட்டிற்குள் சென்று காமினியை அப்படியே தூக்கி வந்து உட்கார வைத்தேன். மீண்டும் ஓடி வீட்டைப்பூட்டி எடுத்துக்கொண்டு ஹாஸ்பிட்டலை நோக்கி விரைந்தேன். நல்ல வேளை! அதிகாலை நேரம் என்பதால் சாலையில் நெருக்கடி ஏதுமில்லை. காரை நேராக கேஷுவாலிட்டியில் கொண்டு போய் நிறுத்தி விட்டு, அங்கே இருந்த ரெசிடெண்ட் டாக்டரிடம் பிரச்சினை சொன்னேன். அந்த டாக்டர், காமினியைக் காரிலேயே மேலோட்டமாக பரிசோதனை செய்தார். ஒரு சில வினாடிகளில், நிமிர்ந்து எழுந்த அவர், “வார்டு பாய்! ஸ்ட்ரெச்சர்.. ப்ளீஸ்ஸ்ஸ்!!! இம்மீடியெட்..!!!” என்று கத்தினார்.
நான் பயந்தே போனேன். “என்ன டாக்டர்..? என்ன பிராம்பிளம்..?” என்றேன்.
“அபெண்டிசைடிஸ்! – diratitamil.com – உடனே ஆப்ரேஷன் பண்ணனும்..கேஸ் ஷீட்டு போட்டுட்டு நேரா ஆப்ரேஷன் தியேட்டர் நம்பர் 2க்கு வந்துடுங்க..” என்று அவர் ஸ்ட்ரெச்சரை தள்ளிக்கொண்டு உள்ளே சென்று விட்டார். எனக்கு கையும் ஓடவில்லை காலும் ஓடவில்லை. மிகவும் பயமாக இருந்தது. ஒரு வழியாக கேஸ் ஷீட்டைப் போட்டு விட்டு, ஆப்ரேஷன் தியேட்டருக்கு ஓடினேன். வெளியே சிவப்பு நிற பல்பு ஒன்று எரிந்துக்கொண்டு இருந்தது. காமினியைக் காரில் பரிசோதித்த ரெசிடெண்ட் டாக்டர் வெளியில் தான் நின்றுக்கொண்டு இருந்தார். “பயப்படறதுக்கு ஒன்னுமில்லை.. ரப்ச்சர் ஆகறதுக்கு முன்னாடியே நீங்க சரியான நேரத்தில தான் கொண்டு வந்து இருக்கீங்க.. இன்னும் முப்பது நிமிஷத்தில முடிஞ்சுடும்.. சர்ஜன் உள்ளே தான் இருக்கார். பயப்பட வேணாம்..” என்று விட்டு அவர் சென்றார். எனக்கு உதறலாக இருந்தது. என்ன செய்வது என்று தெரியாமல், நேராக சென்னைக்கு போன் செய்தேன்.
அப்பா தான் எடுத்தார். எனது குரலை அந்த நேரத்தில் கேட்டதும், அவர் பதறினார்.
“என்னடா மதன்! என்ன ஆச்சு..?” என்றார். நான் சுருக்கமாக எல்லாவற்றையும் கூற, “சரிடா.. நாங்க உடனே புறப்பட்டு வரோம்..” என்றார்.
“இல்லப்பா வேண்டாம்.. அவசியமிருக்காது..! நீங்க இங்க வந்து என்ன பண்ணப்போறீங்க..?” என்றேன்.
“ஆமாண்டா! நாங்க அங்க வந்தா.. உதவியோட உபத்திரவமா தான் இருக்கும்.. வேணுமின்னா உங்க மாமியாரை வரச்சொல்லேன்.. காமினிக்கு உதவியா இருக்கும்..?” என்றார்.
“நான் கூட அதான் நினைச்சேன்..” என்றேன். “சரி நேரத்தை வேஸ்ட் பண்ணாமே கடகடன்னு ஆகிற வேலைய பாரு.. ஏதாவது தேவைன்னா உடனே போன் பண்ணு.. என்ன?” என்றார். “சரிப்பா..” என்று போனை துண்டித்தேன்.
அடுத்த கால் மாமியார் வீட்டிற்கு. “ஹலோ” என்று நான் சொன்னவுடன், “என்ன மாப்ளே! இந்த நேரத்தில..! ஏதாவது பிரச்சினையா..?” என்று எனது மாமியார் சட்டென்று உஷார் ஆனாள்.
நான் நடந்ததைக் கூற, “ஐயோ! தெய்வமே! இப்ப காமினி எங்க..?” என்று பதறினாள்.
“ஆப்ரேஷன் நடந்துக்கிட்டு இருக்கு..” என்றேன்.
“ஐயோ! அவளும் நீங்களும் தனியா கிடந்து என்னத்தைப் பண்ண போறீங்களோ! மாமா வேற வெளியூர் போயிருக்கார்.. கவலைப்படாதீங்க.. நான் உடனே கிளம்பி வரேன். இன்னும் கொஞ்ச நேரம் கழிச்சு போன் பண்ணரேன்..” என்று கஸ்தூரி ஆண்டி தமக்கே உரிய துரிதத்துடன் செயல்பட்டாள்.
சுமார் 15 நிமிடங்கள் கழித்து கஸ்தூரி ஆண்டியிடம் இருந்து போன் வந்தது. “ரவி இப்ப என்னை ஏர்போர்ட்டில கொண்டு வந்து விடுவான். நான் சரியா 1000 மணிக்கெல்லாம் டில்லி வந்து இறங்கிடுவேன். அங்க வந்தப்புறம் போன் பண்ணரேன். பார்த்துக்குங்க மாப்ளே!” என்று போனைத் துண்டித்தாள்.
மேலும் 15 நிமிடங்கள் கழித்து ஆப்ரேஷன் தியேட்டரின் கதவு திறந்தது. சர்ஜென் வெளிப்பட்டார். என்னைப் பார்த்தவுடன், “நீங்க தான் அவங்களோட ஹஸ்பெண்டா?” என்றார். நான் ஆமாம் என்பது மாதிரி தலையை ஆட்ட, “டோண்ட் வொரி! ஷீ ஈஸ் பைஃன்.. இப்போ அவங்களை ICUக்கு மாத்திடுவாங்க.. அங்க ஒரு நாள் வச்சி இருந்து, பின்னாடி வார்டுக்கு மாத்திடுவாங்க..” என்று விட்டு அவர் அடுத்த கேஸைக் கவனிக்க சென்றார். சில நிமிடங்களுக்குப் பிறகு காமினியை ஸ்ட்ரெச்சரில் தள்ளிக்கொண்டு வந்தனர். மயக்கத்தில் இருந்தாள் போல தெரிந்தது. கூடவே நர்ஸ் ஒருத்தி டிரிப் – diratitamil.com – பாட்டிலையும் தூக்கிக்கொண்டு வந்தாள். ஸ்ட்ரெச்சரைத் தொடர்ந்து ஓடிய படியே, “காமினி.. காமினி.. காமினி..!” என்று கூப்பிட்டு பார்த்தேன்.
அவளுக்கு காதில் விழுந்ததாகவே தெரியவில்லை. ICU வந்தவுடன், என்னை வெளியிலேயே நிற்க வைத்து விட்டு காமினியை உள்ளே கொண்டு சென்றனர். என்ன செய்வது என்று தெரியாமல் நான் திகைத்து நிற்க, என் கண்களில் கண்ணீர் கோர்த்துக்கொண்டது. நேரம் போனதே தெரியவில்லை.
போன் ஒலிக்க, நான் எடுத்தேன். “மதன். காமினிக்கு எப்படிடா இருக்கு..?” அம்மா தான் கேட்டாள். ஆப்ரேஷன் முடிஞ்சிடுத்தும்மா. இப்ப ICUவுக்கு மாத்திட்டாங்க.. நாளைக்கு வார்டுக்கு மாத்திடுவாங்களாம்..!”
“அப்படியா? பிரச்சினை ஒன்னுமில்லையே..?” “இல்லம்மா.. காமினியோட அம்மா இப்போ வந்துக்கிட்டே இருப்பாங்க.. சோ பிரச்சினை ஒன்னுமில்லை..”
“அது சரி! நீ ஏதாவது சாப்பிட்டியா இல்லை..? ம்ம்?” “இல்லம்மா..” “நீ முதல்ல போய் ஏதாவது சாப்பிடு.. உனக்கு ஒன்னு ஆயிடிச்சுன்னா யார் பார்த்துக்குவாங்க.. சரியா..? ஏதாவதுன்னா, உடனே போன் பண்ணு..” என்றாள்.
அம்மா. “சரிம்மா..” என்ற படி போனை துண்டித்தேன். ஹாஸ்பிட்டலை விட்டு போக மனமில்லாமல், வெளியில் இருந்த கேண்டீனில் டீ ஒன்றைக்குடித்து விட்டு, சிகரெட்டு ஒன்றைப் பற்ற வைத்தேன். மனம் போன போக்கில் இங்கும் அங்கும் திரிந்துக்கொண்டு இருந்த போது, செல்போன் மீண்டும் ஒலித்தது.
“ஹலோ” “ஹலோ மாப்ளே! நான் தான் கஸ்தூரி பேசறேன்.. ஏர்ப்போர்டில இருந்து தான் பேசறேன்.. காமினிக்கு இப்ப எப்படி இருக்கு..?”
“ஆண்டி! அவளுக்கு ஆப்ரேஷன் முடிஞ்சு, கொஞ்ச நேரத்துக்கு முன்னே தான் ICUவுக்கு மாத்தினாங்க.. ஒன்னும் பயம் இல்லையாம். நாளைக்கு வார்டுக்கு மாத்திடுவாங்களாம்..!”
“அப்ப விநாயகா! … சரி மாப்ளே! வந்து என்னை பிக் அப் பண்ணிக்கீறீங்களா..?”
“அங்கே இருங்க ஆண்டி! இன்னும் ஒரு அரை மணி நேரத்திலே வந்துடறேன்..” ஏர்ப்போர்ட்டிற்கு சென்று மாமியாரைப் பிக் அப் செய்த பின்னர், கஸ்தூரி ஆண்டி நேரே ஹாஸ்ப்பிட்டலுக்கு போக சொன்னாள். அதிகம் பேசிக்கொள்ளவில்லை. ICUவிற்கு வந்து, நர்ஸிடம் அனுமதி கேட்டுக்கொண்டு வெளியில் இருந்த கண்ணாடி ஜன்னல் வழியாக எட்டிப்பார்த்தோம். உள்ளே இருந்த நர்ஸ், காமினியை லேசாக உலுக்க, காமினி கண் திறந்து பார்த்தாள். சோர்வாக தெரிந்தாலும், நன்றாய் இருப்பதாக சைகையில் தெரிவித்தாள். அங்கு வீணாக நேரத்தை கடத்த வேண்டாம் என்றும் நாளைக்கு ICUவில் இருந்து மாற்றிய பின்னர் வரச்சொன்னாள்.


காமினி தெரிவித்த படி, அங்கு சுற்றிக்கொண்டு இருப்பதில் எந்த நன்மையும் இல்லை என்று முடிவெடுத்த நானும் ஆண்டியும் வீட்டிற்கு சென்றோம். கடகடவென்று குளித்து ரெடியாகிய ஆண்டி, நேராக சமைக்க சென்றாள். நான் அசதியில் சோபாவில் படுத்து தூங்கிவிட்டேன்.
“மாப்ளே!.. மாப்ளே..!!” என்று கஸ்தூரி ஆண்டி என்னை உலுக்கி எழுப்பும் போது மணி மதியம் மூன்றாகி இருந்தது. “எழுந்திருச்சி சாப்பிடுங்க.. காலையில இருந்து தான் ஒன்னுமே சாப்பிடலையே..” என்றாள். நானும் மெதுவாக எழுந்து குளித்துவிட்டு சாப்பிட உட்கார்ந்தேன். ஆண்டி என் கூடவே சாப்பிட உட்கார்ந்தாள். ஊரில் விட்ட கதை தொட்ட கதை என்று எல்லா கதைகளும் ஓடியது. அதற்கு பிறகு, பேச வேறு ஒன்றுமில்லை என்பதால், மீண்டும் தூங்கினோம்.
அடுத்த ஒரு வாரத்திற்கு, பகலில் நான் காமினிக்கு துணையாக வார்டில் இருக்க, ஆண்டி இரவில் அவளுக்கு – diratitamil.com – துணையாக இருந்தாள். எட்டாவது நாள், மாலை நான் ஹாஸ்பிட்டலில் இருந்து கிளம்பும் போது காமினி, “என்னங்க! அதான் டாக்டர் இன்னும் நாலு நாளுல்ல டிஸ்சார்ஜ் பண்ணிடுவேன்னு சொன்னார் இல்ல? அம்மாவை இன்னைலேயிருந்து ஹாஸ்பிட்டலுக்கு வந்து தங்க வேணாமின்னு சொல்லிடுங்க. இப்ப தான் என்னாலே எழுந்து நடக்க முடியுதில்ல.. அவங்க வேற பாவம்! வந்திலிருந்தே தினம் ராத்திரி இங்க வந்து கஷ்டப்படறாங்க.

நீங்களும் காலைல ஒரு தரம் அப்புறம் சாயங்காலம் ஒரு தரம் வந்தா போதும். இங்க தான் டீவி இருக்கு இல்ல.. எனக்கு போர் அடிக்காது..! நீங்க வேற இப்பவே எல்லா லீவ்வையும் எடுத்திட்டா, அப்புறம் ரவியோட கல்யாணத்தப்போ பிரச்சினையாயிடும். நாளைக்கு வரும் போது, புக்ஸ் ஏதாச்சும் கொண்டு வாங்க. ஓகே…” என்று சொன்னாள்.
வீட்டிற்கு சென்ற போது, கஸ்தூரி ஆண்டி கிளம்பி இருந்தாள். நான் காமினி சொன்னதை அவளிடம் சொன்னேன். “அப்ப போக வேணாமா, மாப்ளே! நான் காமினிக்கு வேற சமைச்சு வச்சிட்டேனே..!” என்றாள்.
“காமினி ஹாஸ்பிட்டல் சாப்பாடே சாப்பிடுரேன்னுட்டா..” “அது ஒரு சாப்பாடா? ம்ம்ம்ம்.. சரி.. இன்னும் ரெண்டு நாள் தானே.. அதுக்குள்ளே ரூமையாவது ஏறக்கட்டுறேன்..” என்று ஆண்டி துணி மாற்ற சென்றுவிட்டாள். சுமார் ஒரு வாரத்திற்கு பிறகு மனம் சற்று நிம்மதியாய் இருந்தது. பிரிட்ஜைத் திறந்து குளிர்ந்த பியர் ஒன்று எடுத்துக்கொண்டு டீவிப் பார்க்க உட்கார்ந்தேன்.
ஒவ்வொரு நியூஸ் சேனலாய் மாற்றி மாற்றி பார்த்துக்கொண்டு வந்தேன். எதற்காகவோ, வெளியே ஹாலுக்கு வந்த கஸ்தூரி ஆண்டி, நான் பியர் குடிப்பதை ஒரு நொடி நின்று பார்த்தாள். பின்னர் ஏதும் சொல்லாமல், தனது வேலையைப் பார்க்க சென்றுவிட்டாள். நேரம் ஓடியது. மணி சுமார் 8:30 ஆகி இருந்தது. நான் கிட்டத்திட்ட இரண்டு பியர்களைக் காலி செய்து இருந்தேன்.
“என்ன மாப்ளே! இப்ப சாப்பிடுறீங்களா? அல்லது நான் குளிச்சிட்டு வந்து சாப்பாடு போடட்டுமா..?” என்று கஸ்தூரி ஆண்டி கேட்டாள். “ம்ம்ம்.. நீங்க குளிச்சுட்டு வந்த பிறகு சாப்பிடரேன்..” என்றேன்.
சுமார் அரை மணி நேரம் கழித்து ஆண்டி வந்த போது, நான் திடுக்கிட்டு போனேன். ஆண்டி, காமினியின் நைட்டி ஒன்று மாட்டிக்கொண்டு, வந்தாள். நான் பார்ப்பதை கண்டுக்கொண்ட ஆண்டி, “ஒன்னும் இல்ல மாப்ளே.. ஹாஸ்பிட்டலுக்கும், வீட்டுக்கு நடையா நடந்ததில நான் கொண்டு வந்த துணி எல்லாம் அழுக்கா கிடக்குது.. நாளைக்கு தான் வாஷிங் மெஷின்ல போட்டு எடுக்கனும்.. தப்பா எடுத்துக்காதீங்க..” என்று ஆண்டி சொன்னாலும், எனக்குள் தூங்கிக்கொண்டு இருந்த ‘அது’ விழித்துக்கொண்டது. என்னையும் மீறி எனது கண்கள் ஆண்டியின் பப்பாளி சைஸ் முலைகள், பின்புற மேடைகள், அவளது கால்கள் என்று அலைந்தன.
இருவரும் இரவு உணவு உண்ண உட்கார்ந்த போது, ஆண்டியிடம் இருந்து எழுந்த சோப்பு வாசனை எனக்கு காமினியை நினைவூட்ட, எனது நிலமை படுபேஜாராகி விட்டது. வீட்டை ஏறக்கட்டிய பின்பு, தூங்க சென்றோம். நான் எங்கள் அறையில் படுத்துக்கொள்ள, ஆண்டி வழக்கம் போல கெஸ்ட் பெட் ரூமில் படுத்துக்கொண்டாள். எனக்கு தூக்கம் வரவில்லை. கண்களை மூடினால், ஆண்டியில் எழில் உருவம் தான் கண்களுக்கு முன் தோன்றியது. கடிகாரம் மணி பதினொன்று என்று அடித்தது. – diratitamil.com – உடலெங்கும் ஒரு வித திமிர்த்தனம் பரவ, மனதுக்குள் ஒரு வித தைரியம் பிறந்தது. நான் ஒரு முடிவுக்கு வந்தவனாய், மெதுவாக எழுந்து, ஆண்டி தூங்கிக்கொண்டு இருந்த அறைக்கு சென்றேன். கதவு வெறுமனே தான் சாத்தப்பட்டு இருந்தது. கதவைத் தள்ளிக்கொண்டு திறந்தேன். ஜீரோ வாட் பல்பில் ஆண்டி மல்லார்ந்து படுத்துக்கொண்டு இருந்தாள்.
நான் மெதுவாக கிட்டே சென்றேன். ஒரீரு நிமிடங்கள் அவளையே பார்த்துக்கொண்டு இருந்தேன். மேலே என்ன செய்வது என்று யோசித்துக்கொண்டு இருந்த வேளையில், ஆண்டி திடீரென்று, எழுந்து உட்கார்ந்தாள்.
“என்ன மாப்ளே! ஏதாவது வேணுமா..? ம்ம்ம்..?” என்று அவள் கேட்க, நான் திடுக்கிட்டு போனேன்.
“ம்ம்ம்.. வந்து.. ம்ம்ம்.. அது வந்து ஆண்டி..ஓ.. ஒன்னுமில்ல..” என்று சொல்லிவிட்டு, நான் கடகடவென்று எனது பெட் ரூமுக்கு வந்து படுத்துக்கொண்டேன்.
“ச்சே! என்ன முட்டாள் தனம் இது! கொஞ்சம் கூட அறிவே இல்லாமா இப்படி பண்ணிட்டோமே!.. ஆண்டி நம்மைப் பத்தி என்ன நினைச்சுக்குவா..? காமினிக்கிட்ட சொல்லிட்டான்னா..? ச்சே!” என்று என்னை நானே திட்டிக்கொண்டேன். என் மனக்கண்ணில், கஸ்தூரி ஆண்டி ஆயிரத்து ஒன்றவது தடவையாய் துகில் உரிக்கப்பட்டாள்.
கஸ்தூரி ஆண்டியை நினைத்து நினைத்து தூக்கம் முழுவதுமாய் கெட்டுப்போய் விட்டது. கடப்பாரைப் போல டெம்பர் ஆகி போய் இருந்த எனது சுண்ணி, கஸ்தூரி ஆண்டியின் ஆப்பத்தில் தூங்குவேனா என்று பிடிவாதம் பிடித்தது. சுமார் அரை மணி நேரம் ஆகி இருக்கும். ‘இனி நீ யோசிக்க வேண்டியதில்ல! உனக்கு பதிலாக நானே யோசித்துக்கொள்ளுகிறேன்..’ என்று என் சுண்ணி எனது மூளைக்கு கட்டளை இட்டது. என்னால் ஒன்றும் செய்ய முடியவில்லை. என் கால்கள் தானாக நடக்க, நான் மீண்டும் கஸ்தூரி ஆண்டி படுத்திருந்த அறைக்கு சென்றேன். கஸ்தூரி ஆண்டி, அந்த பக்கமாக திரும்பிய படி படுத்திருந்தாள்.
ஆண்டியின் முடி தலையணையில் தவழ்ந்திருக்க, ஆண்டியின் கழுத்தும் முதுகும் கவர்ச்சியாய் தெரிந்தன. அவளது இடுப்பு லேசாக இரண்டு டையர்களுடன் வில் போல வளைந்து இருக்க, அதைத் தொடர்ந்து அவளது குண்டி, அனாவசியமாய் பிரமண்டமாய் திரண்டு எழுந்து இருந்தது.
எனது ரோமத்தில் இருந்த ஒவ்வொரு முடியும் எழுந்து நின்றுக்கொள்ள, நான் எதற்கு துணிந்து கட்டிலில் அமர்ந்தேன். – diratitamil.com – என்ன செய்வது என்று சில நொடிகள் ஆண்டியின் பின் பக்கத்தையே பார்த்து இருந்த நான், அப்படியே படுக்கையில் அவளுக்கு பக்கத்தில் சரிந்து படுத்தேன். பின்னர் மெதுவாக கஸ்தூரியின் பக்கம் திரும்பி ஒருக்களித்து படுத்தேன். திரும்பி படுத்த எனக்கு பக்கத்தில், கதகதப்பாய் இருந்த எனது மாமியாரின் மேனி என்னை “வா வா” என்று அழைக்க, மெதுவாய் நான் அதனுடன் ஒட்டிக்கொண்டேன்.
எனது சுன்னி பஞ்சு மெத்தைப் போன்ற அவளது குண்டியில் உராய்ந்தது. ஏற்கனவே கட்டுக்கடங்காமல் இருந்த அது, உடனே வெடுக் வெடுக் என்று துடித்தது. நான் லுங்கிக்குள் ஒன்றேமே அணியாமல் இருந்ததால், முழு உருவம் அடைந்த எனது கடப்பாரை, தானகவே அந்த புட்டத்தின் பிளவுக்குள் ஒட்டிப்படுத்துக்கொண்டது. எனது மாமியார் கஸ்தூரியிடம் இருந்து எந்த அசைவும் இல்லை! நான் எனது வலது கையை அவளது இடுப்புக்கு குறுக்காக தூக்கிப்போட்டு, அவளை அணைக்க, அவளும், என்னை நோக்கி நெருங்கி, தனது பின்புறத்தை எனது மார்பு மற்றும் இடுப்பின் மேல் நெருக்கினாள்.

அப்படியே எனது கையை மேலே ஏற்றி, எனது மாமியாரின் முலைகளை லேசாக வருடினேன். கஸ்தூரியிடம் இருந்து எந்த அசைவும் இல்லை. கையில் கிடைத்த, பப்பாளி பழ சைஸ் முலைகளை லேசாக பற்றி பிசைந்துக்கொண்டே, “ஆண்டி..!” என்றேன். அவளிடம் இருந்து பதில் ஏதும் இல்லை. போனால் போகிறது என்று, அந்த பக்கமாக ஒருக்களித்து படுத்து இருந்த ஆண்டியை, நான் என் பக்கமாக மல்லார்ந்து படுக்க வைத்தேன். அவளும் மல்லார்ந்து படுத்தாள். நான் சரக் என்று நைட்டியின் முன்னே இருந்த ஜிப்பை இழுத்தேன். ஓவ்வொரு முலையாக வெளியே எடுத்து விட்டு, சப்பினேன். சப்பிக்கொண்டு இருக்கும் போதே, எனது வாயில் ஆண்டியின் முலைக்காம்புகள் விரைப்பதை கண்டுக்கொண்டேன். இரு முலைகளையும் மாற்றிமாற்றி சப்புவதும், பிசைவதுமாய் இருந்தேன். ஆண்டியின் மூச்சுக்காற்று சூடாகி, “புஸ்..புஸ்..” என்று வேகவேகமாக வெளியேறியது. அவளது ஒரு காம்பை நாவினால் வருடிக்கொண்டே, ஒருக்கையால் நைட்டியை அவளது தொடைக்கு மேலே தூக்கினேன். ஆண்டியின் தொடையில் கை வைத்து மேலும் கீழும் தேய்க்க, அது வாழைத்தண்டு போல வழவழவென்று என்று எனது கைகளுக்கு கீழே வழுக்கியது. ஆண்டி இன்னும் கண்களை மூடிக்கொண்டு தான் படுத்திருந்தாள்.

அவளது மூச்சுக்காற்றைத் தவிர, அவளிடத்தில் இருந்து வேற எந்த ஓசையும் இல்லை. நான் ஆண்டியின் நைட்டியை முழுவதுமாய் கழற்ற முயல, அவள் கண்களை மூடிக்கொண்டே ஒத்துழைத்தாள். சில வினாடிகளில் ஆண்டியை அம்மணமாகிய நான் அவளது அழகில் மயங்கிப்போனேன். அந்த 45 அல்லது 46 வயதிலும், கஸ்தூரி ஆண்டி ‘செம பிகர்’ என்றால் மிகையாகாது! ரவிவர்மனின் ஓவியம் போல கொழுக் மொழுக் என்று அழகாய் இருந்தாள். அடந்த சுருட்டை முடிகள் அவளது முகத்தில் அழகாய் விழுந்து கிடந்தன.
பப்பாளி சைஸில் அவளது மார்பகங்கள் சற்றே நீண்டு அவளது மார்பில் தளதளத்தன. பாக்கு கொட்டையைப் போல அவற்றின் மீது முலைக்காம்புகள்! பார்த்தாலே கடிக்க தூண்டுபவையாக இருந்தன. லேசான தொப்பை. பெருத்த தொடைகள். அவற்றின் இடையில் கருத்த காடு. வாளிப்பான கால்கள்! பார்த்துக்கொண்டே இருக்கலாம் போல இருந்தது. நான் எனது லுங்கியை கழற்றி எறிந்தேன். நான் அவளது வலது கையைப் பிடித்து, துடித்துக்கொண்டு இருந்த, எனது சுண்ணியின் மேலே வைத்தேன்.

அவளது கை, எனது சுன்னியின் மேல் பட்டாலும், அவள் அதைப் பிடிக்க மறுத்தாள். நான் அவளது விரல்களை பிரித்து, எனது சுண்ணியை பிடிக்க வைத்தேன். ஆண்டியின் கை விரல்கள் வெறுமனே எனது சுண்ணியை பிடித்துக்கொண்டு இருந்தன. அவற்றில் அழுத்தம் ஒன்றும் இல்லை. போனால் போகிறது என்று, நான் ஆண்டியின் நைட்டியை இடுப்பு வரைத்தூக்கி விட்டேன். நல்ல வேளை ஆண்டி, பேண்டிப் போட்டு இருக்கவில்லை. ஆண்டியின் புண்டை மேல் கருகருவென்று முடி அடைத்துக்கொண்டு இருந்தது.
காமினியின் பளப்பளப்பான புண்டையையே பார்த்து இருந்த எனக்கு, ஆண்டியின் கருகரு மேடு ஒருவித கிக்கை தந்தது. நான் ஆண்டியின் கரிய மேட்டினை மெதுவாக தடவ ஆரம்பித்தேன். ஆண்டியின் உடல் எனக்கு பக்கத்தில் மெதுவாக நடுங்குவதை உணர்ந்தேன்.
சிறிது நேரம் – diratitamil.com – ஆண்டியின் இன்ப மேட்டினை தடவிக்கொண்டு இருந்த நான், முடியை விளக்கி, இன்ப புழையின் மீது எனது விரலால் மெதுவாக கோடு போட ஆரம்பித்தேன். ஆண்டியின் தொண்டையில் இருந்து முதன் முறையாக, “ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்..” என்றுய் சன்னமான சத்தம் பிறந்தது. அதே சமயத்தில் எனது சுண்ணியின் மேலே வெறுமனே பட்டுக்கொண்டு இருந்த விரல்கள், தாமாய் இறுக்கி எனது சுண்ணியை கெட்டியாக பிடித்துக்கொண்டது.
நான் கஸ்தூரி ஆண்டியின், புண்டைக்குள் எனது நடுவிரலை விட்டு மேலும் கீழும் ஆட்ட ஆரம்பித்தேன்.
“ம்ம்ம்ம்ம்… ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்…” என்று ஆண்டி முனகிக்கொண்டே, எனது சுண்ணியை மெதுவாக ஆட்டி விட ஆரம்பித்தாள். இரண்டு மூன்று நிமிடங்களிலேயே கஸ்தூரி ஆண்டியின் புண்டை , குழைந்துப்போய் விட்டது. கடந்த ஒரு வாரமாய் காய்ந்து போயிருந்த என்னாலும் அதற்கு மேலே பொறுக்க முடியவில்லை. நான் எழுந்து உட்கார்ந்து, கஸ்தூரி ஆண்டியின் கால்களை விரித்தேன். அவள் விரித்துக்காட்ட, அவளது தொடைகளை லேசாக தடவி கொடுத்தேன்.
பின்னர், அவளது புண்டையை இடதுக்கையால் விரித்து, பிளந்த படியே, எனது வலக்கையால் எனது சுண்ணியை அவளது புண்டை மேல் வைத்தேன். சரியாக பொருந்தியதும், நான் ஆண்டியின் மேலே ஏறி மெதுவாக அழுத்த, எனது செங்கோல் கஸ்தூரி ஆண்டியின் குழைந்து கொதித்துக்கொண்டு இருந்த புண்டைக்குள் மெதுவாக வழுக்கிக்கொண்டு சென்றது. ஆண்டி இன்னும் கண்களை மூடிக்கொண்டு தான் படுத்து இருந்தாள்.

எனது சுன்னி அவளது புண்டைக்குள் புகும் இன்ப வேதனையைத் தாங்க முடியாமல், அவளது தனது கீழ் உதட்டை பலமாக கடித்துக்கொண்டு கிடந்தாள். ஒரு வேளை சத்தம்போடாமல் இருக்க கடித்துக்கொண்டாளோ என்னமோ! நான் அவள் மீது அப்படியே படுத்து, அவளது உதடுகளைக் கடிக்க, ஆண்டியும் வெறித்தனமாக எனது உதடுகளைக் கடித்துஉறிஞ்சினாள். பின்னர் திடீரென்று, எனது உதடுகளை விட்டுவிட்டு தனது தலையை ஆண்டி ஒரு பக்கமாக திருப்பிக்கொண்டாள்.
விடுவேனா நான்? நான் ஆண்டியின் காது மடலைக் கடிப்பதும், அவளது காதில் லேசாக எனது நாவால் தீண்டுவதுமாய் இருக்க, ஆண்டிக்கு கூச்சம் தாங்கவில்லை. ஆண்டி தனதுதலையை மீண்டும் திருப்பினாள். நானும் விடாமல், அடுத்த காதைக் கடிக்க ஆரம்பித்தேன். ஆண்டி தொடர்ச்சியாக இப்படியும் அப்படியும் தலையை மாற்றி மாற்றி திருப்ப, நானும்விடாமல், அவளது முகம் முழுவது நக்கியும் கடித்தும் வைத்தேன்.
கீழே ஆண்டியின் கூதியை மெதுவாக கடைந்த படியும் இருந்தேன். இப்படியே சுமார் ஏழு எட்டு நிமிடங்கள் ஓடின. பின்னர் ஆண்டி திடீரென்று கண் திறந்து என்னைப் பார்த்தாள். அந்த ஜீரோ வாட் வெளிசத்திலும், ஆண்டியின் கண்களில் மன்மத போதைத் தெளிவாக தெரிந்தது.
“மாப்ளே! சீக்கிரம் செய்யுங்க…!” என்று கஸ்தூரி ஆண்டி காதில் கிசுகிசுத்தாள். ஆண்டியின் அந்த கிசுகிசுப்பான குரலைக்கேட்டதுமே எனது கஞ்சி வந்துவிடும் போல ஆனது. அதுஅவ்வளது செக்ஸியாய் இருந்தது. ஒரு சில வினாடிகள் சுதாரித்து எழுந்த நான், எனது கைகளை ஊன்றிக்கொண்டு, கஸ்தூரி ஆண்டியின் புண்டை தாக்க ஆரம்பித்தேன். நான்ஒவ்வொரு முறை வெளியே இழுக்கும் போது, ஆண்டியின் கண்கள் பாதி மூடிக்கொண்டன. ஆண்டியின் புண்டைக்குள் சொருகும் போது, ஆண்டியின் கண்கள் பிதுங்க, நீரில் இருந்துவெளியே எடுக்கப்பட்ட மீன் சுவாசத்திற்காக எப்படி வாயைத் திறக்குமோ, அப்படி வாயைத் திறந்து திறந்து முடிக்கொண்டு இருந்தாள்.
முதலில் அவள் எதற்கு அப்படி செய்கிறாள் என்று எனக்கு புரியவில்லை. ஆனாலும் வெகு விரைவிலேயே எனக்கு புரிந்துவிட்டது. “ஆண்டி.. நாம சத்தம் போட்ட யாருக்கும் கேட்காது..” என்று நான் ஆண்டியின் காதில் மெதுவாக கூறினேன். அவள் நான் சொல்லுவதைப் புரிந்துக்கொண்டாள் என்று தெரிந்தப்பின், எனது சுண்ணியை மெதுவாக இழுத்து வெறித்தனமாகஆண்டியின் புண்டைக்குள் சொருகினேன். “ஆஆஆஆஆஆஆஆஆஆஆஆஆஆஆஆஆஆஆங்ஆங்..” என்று ஆண்டி பெருங்குரல் எடுத்து கத்தினாள். நான் சீராக இயங்க ஆரம்பிக்க, “மாப்ளே! வேகமாக குத்துங்க… மாப்ளே! வெகமா குத்துங்க.. ம்ம்ம்ம்..மாப்ளே! வேகமாஆஆஆ..” என்று கஸ்தூரி ஆண்டி விடாமல் அனத்திக்கொண்டு இருந்தாள்.- diratitamil.com – எனக்கு கஞ்சிவந்துவிடும் போல ஆனதால், நான் சற்று நிறுத்தி எனது சுண்ணியை ஆண்டியின் புண்டைக்குள் இருந்து உருவிக்கொண்டேன்.
“ஏன் மாப்ளே! நிறுத்திட்டீங்.. தயவு செய்ஞ்சு சீக்கிரம் உள்ளே விடுங்க மாப்ளே!” என்று ஆண்டி எனது சுண்ணியை பிடித்தாள். ஆண்டியின் புண்டை இன்ப ரசத்தில் தோய்ந்து எனதுசுன்னி மின்னியது. “ஆண்டி! எனக்கு வர மாதிரி இருந்துது.. அதான்.. உருவிட்டேன்..” என்றேன்.
“பரவாயில்ல மாப்ளே! பரவாயில்லே..” என்ற ஆண்டி, படுக்கையில் எழுந்து உட்கார்ந்தாள். தனது இடுப்பை எனது இடுப்புக்கு அருகே நகர்த்தியவள், எனது சுன்னியை பிடித்து, தனதுபுண்டைக்குள் பொருத்திக்கொண்டாள்.
“உள்ள விட்டு குத்துங்க.. மாப்ளே!” என்று கூறிய படியே, மீண்டும் மல்லார்ந்து படுத்துக்கொண்டாள். ‘ஆகா! இப்படி ஒரு மாமியார் கிடைக்க கொடுத்து வச்சிருக்கனுமே!’ என்றுஎண்ணிக்கொண்டே,
நான், “சரி கஸ்தூரி..! இதோ குத்தரேண்டி..!” என்று சொல்லிக்கொண்டே, நான் இழுத்து இழுத்து என்னால் முடிந்த மட்டிலும் குத்தினேன்.
“ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்.. ஆஆஆமா.. அப்படி தான்.. ஐயோ..ம்ம்ம்ம்.. ஐயோ…ஆஆஆங்.. ஆஆங்.. ஆஆங்க்.. ம்ம்ம்ம்ம்ம்மாப்ளேஏஏஏஏ.. ம்ம்ம்ம்ம்ம்…” என்று எனது மாமியார் எனக்கு கீழேஅகப்பட்டுக்கொண்டு அரற்றினாள்.

நான் குத்த வசதியாக, கஸ்தூரி ஆண்டி தனது கால்களை அகல விரித்து, பாதங்களை கட்டிலில் ஊன்றிக்கொண்டு, இடுப்பை தூக்கிப்பிடித்த படியே என்னிடம் ஓழ் வாங்கினாள். எனது ஆட்டத்தினால் தளும்பிய அவளின் அபரிதமான முலைகளும், காமபோதையில் கிறங்கி கிடந்த அவளது முகமும், அவள் போட்ட சத்தமும் என்னைப் பாடாய் படுத்த, அதற்குமேல் என்னால் தாக்குப்பிடிக்க முடியவில்லை.
“கஸ்தூரி.. கஸ்தூரிஈஈஈஈஈஈஈஈஈ..” என்று கத்திக்கொண்டே, நான் வெறி வந்தவன் போல குத்த, சில நொடிகளில் கஸ்தூரி ஆண்டியின் புண்டைக்குள் எனது கஞ்சியைமுதன்முறையாக வடித்தேன்.
கஸ்தூரி ஆண்டி என்னை அப்படியே இறுக்கிப்பிடித்துக்கொண்டாள். பின்னர் எப்போது தூங்கினோம் என்றே தெரியாது. அதற்கு பிறகு எனது மாமியாரான கஸ்தூரி ஆண்டியைவிதவிதமாக ஓத்து தள்ளினேன். முதலில் ஊம்ப தெரியாமல் இருந்த அவளுக்கு நன்றாகவும் ஊம்ப கத்துக்கொடுத்தேன். வாய் படமால் வறண்டு போயிருந்த ஆண்டியின் புண்டையைவாய்ப்போட்டு ஈரப்படுத்தினேன். ஆண்டிக்கு பிடித்த கேரளா ஸ்டைலில் அவளை ஏறி குத்தவிட்டு குதூகலித்தேன்.